/usr/share/doc/HOWTO/pl-html/Keystroke-HOWTO.pl.html

<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 3.2 Final//EN">
<HTML>
<HEAD>
 <META NAME="GENERATOR" CONTENT="SGML-Tools 1.0.9">
<META HTTP-EQUIV="content-type" content="text/html; charset=iso-8859-2">
<TITLE>Linux Keystroke HOWTO</TITLE>


</HEAD>
<BODY>
<H1>Linux Keystroke HOWTO<BR></H1>

<H2>Zenon Fortuna
<A HREF="mailto:zenon@netcom.com">zenon@netcom.com</A><BR>
v2.0, kwiecieñ 1995<BR>
<B>Wersja polska: Gwidon S. Naskrent
<A HREF="mailto:naskrent@hoth.amu.edu.pl">naskrent@hoth.amu.edu.pl</A><BR></B>
v1.0, 29 X 1997</H2>
<H2><A NAME="s1">1. Co to jest Keystroke-HOWTO?</A></H2>

<P>
<P>Dokument ten napisany zosta³ dla u¿ytkowników którzy chc± przypisaæ
specjalne czynno¶ci niektórym klawiszom na klawiaturze. Sugerowana metoda
to u¿ycie loadkeys(1) b±d¼ zmiana <CODE>defkeymap.c</CODE> i zbudowanie na nowo
j±dra.
<P>Tekst ten NIE omawia przemapowywania klawiszy klawiatury, np. Delete
czy BackSpace. Co do informacji na temat przemapowywania klawiszy
przeczytaj Backspace Mimi-HOWTO autorstwa Stevena Lee.
<P>Metodê opisan± poni¿ej przetestowano na j±drze 1.2.1, zamieszczonym
w dystrybucji 2.2 Slackware.
<P>
<H2><A NAME="s2">2. Historia zmian</A></H2>

<P>
<P>4 IV 95 - wersja 2.0
Przystosowana do wersji j±dra 1.2.1;
-proste zmiany w sugerowanych modyfikacjach pliku "my_keytable.map"
-zmodyfikowany przyk³ad "key_macro" ze zrzutami ekranu przez
/dev/vcs*
<P>7 V  94 - wersja 1.0
Wersja wyj¶ciowa Keystroke-HOWTO, oparta w dzia³aniu na wersji
j±dra 1.0
<P>
<H2><A NAME="s3">3. Krótki opis</A></H2>

<P>
<P>Wirtualny terminal Linuxa oraz sterowniki klawiatury przyjmuj± domy¶lny
uk³ad klawiatury taki jak zdefiniowany w pliku <CODE>/drivers/char/defkeymap.
c</CODE>
¼róde³ j±dra. Dwunastu klawiszom funkcyjnym PC przydaæ mo¿na ³añcuchy
przypisane wykonywanym przez nie czynno¶ciom. Po naci¶niêciu którego¶ z
tych klawiszy, byæ mo¿e z dodanymi klawiszami Alt lub Ctrl, bie¿±cy
wirtualny terminal dodaje okre¶lony ³añcuch do swoich buforów danych
wej¶ciowych i wyj¶ciowych, emuluj±c w efekcie wprowadzenie owego ³añcucha
tak jakby zosta³ wpisany z klawiatury.
<P>Ustawieniem odpowiedniego ³añcucha dla danego klawisza funkcyjnego mo¿emy
upro¶ciæ wykonywanie wybranych komend, na przyk³ad wywo³uj±c skrypt
pow³oki <CODE>/usr/local/bin/key_macro</CODE>, który mo¿emy utworzyæ i modyfikowaæ
wedle w³asnego uznania.
<P>3. Narzêdzia do modyfikacji sterownika klawiatury.
<P>Mo¿emy u¿yæ loadkeys(1), dumpkeys(1) oraz showkey(1):
<P>
<UL>
<LI>narzêdzie loadkeys(1) pomaga za³adowaæ nowe ci±gi znaków do buforów
klawiatury j±dra, lub przygotowuje nowy kod w C modyfikuj±cy j±dro,</LI>
<LI>dumpkeys(1) powinno byæ u¿ywane dla wydostania bie¿±cego uk³adu
klawiatury do obejrzenia lub modyfikacji,</LI>
<LI>showkey(1) mo¿e nam pomoæ w otrzymaniu kodu klawisza okre¶lonego
klawisza funkcyjnego.</LI>
</UL>
<P>Je¶li twój system linuxowy nie posiada tych narzêdzi, mo¿esz je zdobyæ
poprzez ftp jako pakiet <CODE>kbd-0.89.tar.gz</CODE> lub <CODE>kbd-0.90.tar.gz</CODE> z
<CODE>sunsite.unc.edu:/pub/Linux/system/Keyboards</CODE>, lub
<CODE>tsx-11.mit.edu:/pub/linux/sources/system</CODE> Powiniene¶ u¿yæ
GNUsowskiego <CODE>tar</CODE> aby wypakowaæ potrzebne pliki.
<P>
<H2><A NAME="s4">4. Zmiana pliku uk³adu klawiatury</A></H2>

<P>
<P>J±dro Linuxa zawiera skompilowany kod defkeymap.c, który tworzony jest
narzêdziem loadkeys(1) z pliku defkeymap.map. Oba pliki umieszczone s±
w katalogu <CODE>src/linux/drivers/char</CODE>.
<P>Potrzebujemy zmodyfikowaæ plik <CODE>defkeymap.map</CODE>, tak wiêc zróbmy jego
lokaln± kopiê przez
<P>
<BLOCKQUOTE><CODE>
<PRE>
# cp defkeymap.map my_keytable.map
</PRE>
</CODE></BLOCKQUOTE>
<P>lub
<P>
<BLOCKQUOTE><CODE>
<PRE>
# dumpkeys > my_keytable.map
</PRE>
</CODE></BLOCKQUOTE>
<P>Istnieje tak¿e du¿y zbiór ró¿nych plików z uk³adami klawiatury w
katalogu <CODE>/usr/lib/kbd/keytables</CODE>, z których <CODE>defkeymap.map</CODE>
mo¿e zostaæ u¿yty w twoim systemie w miejsce
<CODE>src/linux/drivers/char/defkeymap.map</CODE>.
<P>Poleca siê metodê u¿ywaj±c± dumpkeys(1), poniewa¿ zdarzyæ siê mo¿e i¿
twoje j±dro by³o ju¿ modyfikowane lub utworzony dla ciebie z innym
plikiem <CODE>defkeymap.map</CODE> ni¿ ten który mo¿esz znale¼æ.
<P>Przeczytajmy zawarto¶æ pliku <CODE>my_keytable.map</CODE>: znajduje siê tam ponad
300 linii kodu, i mo¿emy tam znale¼æ trzy grupy deklaracji: pierwsza
sk³ada siê z linii zawieraj±cych s³owo "keycode", byæ mo¿e z do³±czonymi
dodatkowymi s³owami w rodzaju "alt", "control", itd. Druga grupa
sk³ada siê z linii ze s³owem "string", trzecia z linii ze s³owem
"compose".
<P>Wiêcej o sk³adni tego pliku mo¿na przeczytaæ w keytables(5)
<P>
<H2>4.1 Przyk³ad modyfikacji pliku uk³adu klawiatury</H2>

<P>
<P>Jako przyk³ad przypisania makro³añcucha naci¶niêciu klawisza funcyjnego,
ka¿my Ctrl-F1 wywo³ywaæ nasz skrypt <CODE>/usr/local/bin/key_macro</CODE>.
<P>Po pierwsze powinni¶my dowiedzieæ siê jaki jest kod klawisza funkcyjnego
F1. Mo¿emy narzêdzia u¿yæ showkey(1) i poznaæ kod naciskaj±c F1.
<P>Zamiast tego mo¿emy poszukaæ ci±gu "F1" w pliku <CODE>my_keytable.map</CODE> i
znale¼æ nastêpuj±c± liniê:
<P>
<BLOCKQUOTE><CODE>
<PRE>
        keycode  59 = F1
</PRE>
</CODE></BLOCKQUOTE>
<P>Sugeruje to ¿e kodem klawisza dla F1 jest 59. Linia ta okre¶la równie¿
¿e po naci¶niêciu F1 sterownik klawiatury powinien wys³aæ ³añcuch
oznaczony kodem "F1". Aby zobaczyæ zawarto¶æ tego ³añcucha, poszukaæ
mo¿na wzoru "string F1" i znale¼æ
<P>
<BLOCKQUOTE><CODE>
<PRE>
        string F1 = "\033[[A"
</PRE>
</CODE></BLOCKQUOTE>
<P>Oznacza to ¿e po naci¶niêciu klawisza F1 sterownik klawiatury wysy³a
"Esc [ [ A" (bez spacji).
<P>Nie powinni¶my zmieniaæ tego ³añcucha, poniewa¿ niektóre aplikacje
polegaj± na nim jako na domy¶lnej czynno¶ci klawisza F1.
<P>Mo¿emy jednak zdefiniowaæ now± czynno¶æ dla Ctrl-F1, za³o¿ywszy ¿e
nie jest ona zarezerwowana przez j±dro dla innych specjalnych czynno¶ci.
Aby obejrzeæ przypisania klawisza F1 razem z Ctrl, Shift i innymi
trybami, mo¿emy zagl±dn±æ do pliku my_keytable.map u¿ywaj±c:
<P>
<BLOCKQUOTE><CODE>
<PRE>
# grep 59 my_keytable.map
</PRE>
</CODE></BLOCKQUOTE>
<P>W przypadku gdy nie ma tam linii z "control keycode 59", mo¿emy u¿yæ
Ctrl-F1 bez problemów (gdy istnieje linia z "shift control keycode 59
nadal wszystko jest ok).
<P>Dodajmy nastêpuj±c± liniê do pliku <CODE>my_keytable.map</CODE>:
<P>
<BLOCKQUOTE><CODE>
<PRE>
control keycode 59 = key_symbol
</PRE>
</CODE></BLOCKQUOTE>
<P>gdzie "key_symbol" okre¶laæ bêdzie czynno¶æ klawisza Ctrl-F1. J±dro
1.2.* pozwala na dynamiczn± alokacjê ³añcuchów, ale nazwa dla "key_symbol"
musi zostaæ wybrana tylko z ustalonego zbioru nazw. Miêdzy innymi
dozwolone s± symbole F1-F246. Dla <CODE>my_keytable.map</CODE> w moim systemie
nieu¿ywane by³o F21, ale powiniene¶ obejrzeæ swój plik i wybraæ
odpowiedni klawsym. Mo¿emy wiêc dopisaæ liniê:
<P>
<BLOCKQUOTE><CODE>
<PRE>
     control keycode 59 = F21
</PRE>
</CODE></BLOCKQUOTE>
<P>Teraz musimy zdefiniowaæ zawarto¶æ F21, dodaj±c liniê
<P>
<BLOCKQUOTE><CODE>
<PRE>
     string F21 = "/usr/local/bin/key_macro\n"
</PRE>
</CODE></BLOCKQUOTE>
<P>Podsumowywuj±c, uczynili¶my dwie zmiany w stosunku do oryginalnego
<CODE>my_keytable.map</CODE>: zadeklarowali¶my nowy ³añcuch F21 oraz to ¿e Ctrl-F1
bêdzie wywo³ywaæ zawarto¶æ F21.
<P>
<H2>4.2 Czasowe zmiany w ustawieniach klawiatury</H2>

<P>
<P>Zmieniwszy w³a¶ciwie my_keytable.map mo¿emy skopiowaæ zmiany do sterownika
klawiatury j±dra u¿ywaj±c narzêdzia loadkeys(1):
<P>
<BLOCKQUOTE><CODE>
<PRE>
% loadkeys my_keytable.map
</PRE>
</CODE></BLOCKQUOTE>
<P>Pozwolenie modyfikacji sterownika klawiatury j±dra dawane jest ka¿demu
kto posiada prawa odczytu urz±dzenia <CODE>/dev/console</CODE>.
<P>Aby sprawdziæ czy zamierzone zmiany zosta³y zainstalowane, mo¿emy
u¿yæ narzêdzia dumpkeys(1) by sprawdziæ warto¶æ F21, na przyk³ad:
<P>
<BLOCKQUOTE><CODE>
<PRE>
% dumpkeys | grep F21
</PRE>
</CODE></BLOCKQUOTE>
<P>Mo¿emy zobaczyæ:
<P>
<BLOCKQUOTE><CODE>
<PRE>
keycode 59 = F1         F11     Console_13      F21

string F21 = "/usr/local/bin/key_macro\012"
</PRE>
</CODE></BLOCKQUOTE>
<P>co jest ok, bowiem "\012", lub LF, odpowiada \n
<P>Teraz naci¶niêcie Ctrl-F1 powinno wywo³aæ skrypt <CODE>/usr/local/bin/key_macro</CODE>, tak jak zamierzali¶my.
<P>
<H2>4.3 Zmiany na sta³e</H2>

<P>
<P>Zmiany w sterowniku klawiatury j±dra narzucone loadkeys(1) trwaj± do
nastêpnego prze³adowania systemu (albo nastêpnego odwo³ania do loadkeys).
<P>Mo¿emy zmieniæ plik <CODE>/etc/rc.d/rc.local</CODE> aby wywo³a³ loadkeys z naszym
plikiem <CODE>my_keytable.map</CODE> jako argumentem. Zamiast tego zmodyfikowaæ
mo¿emy <CODE>src/linux/drivers/char/defkeymap.c</CODE> i ponownie skompilowaæ
j±dro z nowymi warto¶ciami domy¶lnymi.
<P>Nie powinni¶my zmieniaæ pliku <CODE>defkeymap.c</CODE> rêcznie, lecz raczej
wygenerowaæ go narzêdziem loadkeys(1):
<P>
<BLOCKQUOTE><CODE>
<PRE>
# mv defkeymap.c defkeymap.c.ORIG
# loadkeys --mktable my_keytable.map > defkeymap.c
</PRE>
</CODE></BLOCKQUOTE>
<P>Nastêpnie powinni¶my wygenerowaæ nowe j±dro, zasadniczo zmieniaj±c katalog
na bazowy katalog ¼róde³ j±dra, i u¿ywaj±c make(1).
<P>W koñcu, powinni¶my u¿yæ lilo(1) aby zainstalowaæ i za³adowaæ nasze nowe
j±dro.
<P>
<H2><A NAME="s5">5. Przyk³ad skryptu key_macro</A></H2>

<P>
<P>Szczególnie u¿ytecznym skryptem dla prostych operacji zwi±zanych z
naciskaniem klawiszy mo¿e byæ skrypt pow³oki przygotowywuj±cy, b±d¼
drukuj±cy, zrzut ekranu.
<P>Przyk³ad ten uleg³ zmianie od czasów wersji 1.0 Linuxa, z powodu zmian
w j±drze, które nie udostêpnia ju¿ wywo³ania systemowego ioctl(0,TIOCLINUX).
<P>Aby przeczytaæ zrzuty ekranu wirtualnej konsoli nale¿y wpierw przygotowaæ
parê plików urz±dzeñ. Jako root mo¿emy stworzyæ co nastêpuje:
<P>
<BLOCKQUOTE><CODE>
<PRE>
# mknod /dev/vcs1  c 7 1
# mknod /dev/vcs2  c 7 2
...
# mknod /dev/vcs63 c 7 63
</PRE>
</CODE></BLOCKQUOTE>
<P>Oczywi¶cie wystarczy mieæ tylko pliki <CODE>/dev/vcs*</CODE> odpowiednie dla wirtualnych
konsoli których siê u¿ywa.
<P>Kod poni¿ej powinien byæ uwa¿any za przyk³ad mo¿liwego pliku
<CODE>/usr/local/bin/key_macro</CODE>:
<P>
<BLOCKQUOTE><CODE>
<PRE>
#!/bin/sh
#
# Oto przyk³ad u¿ytecznego skryptu key_macro
#

VT_NUMBER=`tty|cut -c9-`
FILE=/tmp/vt$VT_NUMBER.dump
cp /dev/vcs$VT_NUMBER $FILE
echo zrzut ekranu zachowany w $FILE
#
# Odkomentuj poni¿sz± liniê gdy chcesz by zrzut by³ drukowany
# lpr $FILE
</PRE>
</CODE></BLOCKQUOTE>
<P>
<H2><A NAME="s6">6. Uwagi</A></H2>

<P>
<P>Nie ma praktycznego limitu sumy d³ugo¶ci wszystkich ³añcuchów które
mogliby¶my chcieæ za³adowaæ do sterownika klawiatury. Poprzedni sta³y
bufor d³ugo¶ci FUNC_BUFSIZE (ustawiony na 512 bajtów) zosta³ w Linuxie
1.2.* zast±piony strategi± dynamicznego przydzielania buforów w kawa³kach
po 512 bajtów ka¿dy.
<P>Naj¶wie¿sz± kopiê Keystroke-HOWTO znale¼æ mo¿na w
<P>
<A HREF=""></A>"ftp.netcom.com:/pub/ze/zenon/linux/howto"
name="ftp.netcom.com:/pub/ze/zenon/linux/howto">
<P>
<H2><A NAME="s7">7. Dalsze pomys³y?</A></H2>

<P>
<P>W razie gdyby¶ znalaz³ co¶ wartego dodania do tego dokumentu, prze¶lij
proszê swoje uwagi na adres 
<A HREF=""></A>"mailto:zenon@netcom.com" name=
"<CODE>zenon@netcom.com</CODE>"> - dziêki (zf).
<P>
</BODY>
</HTML>
doc-linux-pl-html 2002.06.14-2 / usr / share / doc / HOWTO / pl-html / Keystroke-HOWTO.pl.html
