/usr/share/doc/HOWTO/pl-html/BootPrompt-HOWTO.pl.html

<!DOCTYPE HTML PUBLIC "-//W3C//DTD HTML 3.2 Final//EN">
<HTML>
<HEAD>
 <META NAME="GENERATOR" CONTENT="SGML-Tools 1.0.9">
<META HTTP-EQUIV="content-type" content="text/html; charset=iso-8859-2">
<TITLE>Jakie argumenty mo¿na przekazaæ do j±dra podczas startu.</TITLE>


</HEAD>
<BODY>
<H1>Jakie argumenty mo¿na przekazaæ do j±dra podczas startu.<BR></H1>

<H2>Autor: Paul Gortmaker,
<A HREF="mailto:gpg109@rsphy1.anu.edu.au">gpg109@rsphy1.anu.edu.au</A><BR>
v1.14, 1 Lutego 1998<BR>
<B>Wersja polska: Bartosz Maruszewski,
<A HREF="mailto:B.Maruszewski@jtz.org.pl">B.Maruszewski@jtz.org.pl</A><BR></B>
v1.4, 16 Sierpnia 1998</H2>
<P><HR>
<EM>  Dokument ten jest zestawieniem wszystkich mo¿liwych argumentów podawanych w
  czasie startu systemu (Boot prompt). Dotyczy to wszystkich parametrów j±dra
  jak i sterowników urz±dzeñ. Zawarte s± tutaj tak¿e opisy jak j±dro
  sortuje te argumenty oraz najpopularniejszego oprogramowania s³u¿±cego do
  startu j±dra.
  Dokument ten zosta³ napisany w standardzie ISO-8859-2.
  Wersja oryginalna tego dokumentu znajduje siê pod adresem
<A HREF="ftp://ftp.icm.edu.pl/pub/Linux/sunsite/docs/HOWTO/">ftp.icm.edu.pl</A> w katalogu <CODE>/pub/Linux/sunsite/docs/HOWTO</CODE>.</EM>
<HR>
<H2><A NAME="main-intro"></A> <A NAME="s1">1. Wprowadzenie</A></H2>

<P>
<P>J±dro ma ograniczon± mo¿liwo¶æ przyjmowania informacji podczas
startu w formie poleceñ wydawanych z wiersza poleceñ, podobnych do
listy argumentów jakie poda³by¶ do zwyk³ego programu. W ogólno¶ci
stosuje siê to do przekazywania pewnych informacji do j±dra na
temat przy³±czonych urz±dzeñ, których ono samo nie mog³oby wykryæ,
lub w celu zmiany ustawieñ, tych urz±dzeñ.
<P>Je¶li skopiujesz j±dro bezpo¶rednio na dyskietkê,
(np. <CODE>cp zImage dev/fd0</CODE>) wtedy nie masz mo¿liwosci przekazania
¿adnych argumentów do tego j±dra. Dlatego wiêkszo¶æ u¿ytkowników
Linux-a u¿ywa specjalnych programów takich jak <EM>LILO</EM> czy
<EM>loadlin</EM> s³u¿±cych do przekazywania tych argumentów do
j±dra i do ³adowania go.
<P><EM>WA¯NA UWAGA DLA U¯YTKOWNIKÓW MODU£ÓW:</EM> Argumenty podczas
³adowania j±dra odnosz± siê zwykle do sterowników sprzêtowych
wkompilowanych w j±dro na sta³e. <EM>Nie odnosz±</EM> one ¿adnego
skutku w stosunku do sterowników ³±downych jako modu³y. Wiêkszo¶æ
dystrybucji u¿ywa modu³ów. Je¶li nie jeste¶ pewien, to spójrz do
<CODE>man depmod</CODE> i <CODE>man nmodprobe</CODE> jak równie¿ do
<CODE>/etc/conf/modules</CODE>.
<P>Bie¿±ca wersja tego dokumentu dotyczy j±dra do wersji 2.0.33
w³±cznie oraz wersji rozwojowych do 2.1.84.
<P>Dokument ten zosta³ pierwotnie napisany i opiekuje siê nim:
<P>
<BLOCKQUOTE>
Paul Gortmaker, <EM>gpg109@rsphy1.anu.edu.au</EM>
</BLOCKQUOTE>
<P>***** UWAGA !!!!! *****<BR>
Argumenty j±dra nie dotycz±ce urz±dzeñ i portów specyficznych dla maszyn<BR>
typu i386 (szczególnie Atari/Amiga) nie s± obecnie udokumentowane.<BR>
***********************<BR>
<P>
<H2><A NAME="copyright"></A> 1.1 Disclaimer i Prawa autorskie.</H2>

<P>
<P>Dokument ten <EM>nie jest</EM> idealny i najlepszy. Aczkolwiek
jest on przypuszczalnie naj¶wie¿szym, i zawiera naj¶wie¿sze dane,
które bêdziesz w stanie znale¼æ.  Nikt nie jest odpowiedzialny za
to co stanie siê z twoimi urz±dzeniami poza tob±. Je¶li twój
komputer zacznie siê paliæ (... co jest raczej niemo¿liwe!) ja nie
biorê odpowiedzialno¶ci, tzn: AUTOR NIE JEST ODPOWIEDZIALNY ZA
JAKIEKOLWIEK ZNISZCZENIA POWSTA£E NA SKUTEK PODJÊTYCH DZIA£AÑ NA
PODSTAWIE TEGO DOKUMENTU. (T³umacz te¿ nie &semi; )) )
<P>Dokument ten jest chroniony prawami autorskimi (C) 1995-1998
Paula Gortmakera.
<P>Dokument ten mo¿e byæ kopiowany zgodnie z warunkami licencji GNU,
v2, która jest tu zawarta poprzez odwo³anie siê do niej. Wiêcej na
temat szczegó³ów znajdziesz w pliku <CODE>linux/COPYING</CODE>, który
jest zawarty w dystrybucji ¼róde³ j±dra.
<P>Je¶li zamierzasz wydaæ ten dokument jako pracê drukowan±,
skontaktuj siê z autorem, a on postara siê sprawdziæ czy masz
naj¶wie¿sze dostêpne informacje. W przesz³o¶ci publikowane by³y
przestarza³e dokumenty, które powodowa³y zasypywanie programistów
pytaniami, które zosta³y ju¿ rozwi±zane w najnowszych dokumentach.
<P>
<H2>1.2 Dokumenty zwi±zane z poni¿szym.</H2>

<P>
<P>Naj¶wie¿sz± dokumentacj± bêdzie zawsze wersja ¼ród³owa j±dra. Ale
poczekaj, nie uciekaj ! Nie musisz znaæ ¿adnego jêzyka
programowania, aby czytaæ komentarze zawarte w ¼ród³ach. Na
przyk³ad je¶li szukasz jakie argumenty mog± byæ przekazane do
sterownika AHA1542 SCSI, zajrzyj do katalogu
<CODE>linux/drivers/scsi</CODE> i pliku <CODE>aha1542.c</CODE> - a w
pierwszych 100 liniach znajdziesz czysty tekst w jêzyku
angielskim (niestety, ale nie ma fizycznej mo¿liwosci na
t³umaczenie tych tekstów) opisuj±cy argumenty, których szukasz.
<P>Nastêpnymi najlepszymi dokumentami bêd± te, dystrybuowane ze
¼ród³ami j±dra. Jest tam ich teraz nawet ca³kiem sporo, a
wiêkszo¶æ z nich znajduje siê w podkatalogu <CODE>Documentation</CODE>
i jego dalszych podkatalogach. ¬ród³a j±dra znajduj± siê zwykle w
katalogu <CODE>/usr/src/linux</CODE>. Czasami mo¿na znale¼æ pliki
<CODE>README.xx</CODE> w odpowiednich podkatalogach.
<P>Je¶li ju¿ wiesz jakich parametrów chcesz u¿ywaæ i chcesz teraz
wiedzieæ jak przekazaæ je do j±dra to spójrz na dokumentacjê,
która przychodzi razem z oprogramowaniem, którego bêdziesz u¿ywa³,
aby za³adowaæ j±dro (najczê¶ciej jest to <CODE>LILO</CODE> lub
<CODE>loadlin</CODE>). Krótki przegl±d znajduje siê poni¿ej, ale nie
zastêpuje on dokumentacji dostarczanej wraz z danym oprogramowaniem.
<P>
<H2><A NAME="news"></A> 1.3 Grupy dyskusyjne dotycz±ce Linux-a.</H2>

<P>
<P>Je¶li masz jakie¶ pytania dotycz±ce przekazywania parametrów do
j±dra, PRZECZYTAJ najpierw ten dokument. Je¶li ten i zwi±zane z
nim wymienione wcze¶niej dokumenty nie odpowiedz± na twoje pytania
wtedy mo¿esz spróbowaæ poczytaæ grupy dyskusyjne. Jednak zanim
zaczniesz na ¶lepo wysy³aæ listy najpierw poczytaj przez kilka dni
dan± grupê, bo mo¿e akurat kto¶ ju¿ zacz±³ ten temat, a mo¿e nawet
twoje pytanie zalicza siê do czêsto zadawanych pytañ
<EM>(Frequently Asked Questions - FAQ)</EM>. Szybkie przejrzenie
jakiego¶ dokumentu FAQ mo¿e byæ dobrym pomys³em zanim zaczniesz
wysy³aæ pytania do grup dyskusyjnych.
<P>Ogólne pytania jak skonfigurowaæ swój system kieruj na grupê
<EM>pl.comp.os.linux</EM>. Przestrzegaj poprzedniego
paragrafu oraz nie wysy³aj pytañ do wielu grup na raz poniewa¿ z
regu³y czytaj± je te same osoby.
<P>
<H2><A NAME="new-doc"></A> 1.4 Nowe wersje tego dokumentu.</H2>

<P>
<P>Nowe wersje bêd± siê znajdowaæ pod adresem 
<A HREF="ftp://ftp.icm.edu.pl/pub/Linux/sunsite/docs/HOWTO">ftp.icm.edu.pl</A> w
katalogu <CODE>/pub/Linux/sunsite/docs/HOWTO</CODE>.
Bêd± one sukcesywnie uaktualniane jak tylko bêd± siê pojawiaæ nowe
sterowniki b±d¼ informacje.
<P>Dokument ten zosta³ stworzony przy pomocy systemu SGML, który
zosta³ przygotowany specjalnie dla projektu Linux HOWTO. Dziêki
temu dostêpne s± ró¿ne wersje tego dokumentu takie jak:
postscript, dvi, ascii, html a wkrótce tak¿e Texinfo.
<P>Wszystkie te wersje s± dostêpne na <CODE>ftp.icm.edu.pl</CODE> w
katalogu <CODE>/pub/Linux/sunsite/doc/HOWTO</CODE>. 
Zaleca³bym przegl±danie tego dokumentu jako html lub postscript,
gdy¿ jest tu wiele odwo³añ, których brakuje w zwyk³ym tek¶cie.
<P>
<H2><A NAME="oview"></A> <A NAME="s2">2. Przegl±d argumentów podawanych w czasie startu systemu.</A></H2>

<P>
<P>Ta sekcja podaje kilka przyk³adów oprogramowania, które mo¿e byæ
u¿yte do przekazywania argumentów do j±dra i do ³adowania go. Podaje
tak¿e sposób interpretacji argumentów, jakie s± na nie
ograniczenia i jak s± filtrowane dla odpowiedniego urz±dzenia. 
Wa¿ne jest aby <EM>NIE</EM> u¿ywaæ odstêpów w argumentach, tylko
pomiêdzy nimi. Warto¶ci jakie maj± byæ przekazane maj± byæ
oddzielone przecinkami <EM>bez ¿adnych odstêpów</EM>. Spójrz na
nastêpuj±cy przyk³ad:
<P>
<HR>
<PRE>
        ether=9,0x300,0xd0000,0xd4000,eth0  root=/dev/hda1               *DOBRZE*
        ether = 9, 0x300, 0xd0000, 0xd4000, eth0  root = /dev/hda1       *¬LE*
</PRE>
<HR>
<P>
<H2><A NAME="lilo"></A> 2.1 LILO. (LInux LOader)</H2>

<P>
<P>Najczê¶ciej u¿ywanym programem s³u¿±cym do ³adowania Linux-a jest
LILO (LInux LOader), napisany przez Wernera Amesbergera. Ma mo¿liwo¶æ
³adowania ró¿nych j±der (jak i systemów) a swoj± konfiguracjê
zapisuje w pliku tekstowym. Wiêkszo¶æ dystrybucji jest
rozprowadzana z LILO jako domy¶lnym programem ³aduj±cym. LILO umie
za³adowaæ DOS-a, OS/2, Linux-a, FreeBSD i wiele innych systemów
bez ¿adnych trudno¶ci i jest do¶æ elastyczny.  W typowej
konfiguracji LILO zatrzyma siê krótko po w³±czeniu komputera i
wy¶wietli <EM>LILO:</EM>. Przez nastêpnych kilka sekund bêdzie
czekaæ na podanie ewentualnych argumentów a nastêpnie zacznie
³adowaæ domy¶lny system. Typowymi etykietami opisuj±cymi systemy i
u¿ywanymi w LILO s± <CODE>linux, backup, linux-old, old, dos, msdos</CODE>.
Je¶li chcesz wpisaæ jakie¶ argumenty, wpisujesz je zaraz po nazwie
systemu jaki chcesz za³adowaæ, tak jak w przyk³adzie poni¿ej:
<P>
<HR>
<PRE>
        LILO: linux root=/dev/hda1
</PRE>
<HR>
<P>Bardzo przydatne jest polecenie <CODE>append=</CODE> je¶li kto¶ chce
dodaæ jaki¶ argument na sta³e. Tak wiêc aby nie wpisywaæ go za
ka¿dym razem wystarczy po prostu dodaæ linijkê 
<CODE>append = "xxx=yyy" do plik /etc/lilo.conf</CODE>. Mo¿e byæ ona
dodana albo na pocz±tku pliku, wtedy bêdzie siê odnosiæ do wszystkich
sekcji, albo w danej sekcji <CODE>image</CODE>, tak aby odnosi³a siê
tylko do niej. Zajrzyj do dokumentacji LILO aby dowiedzieæ siê
wiêcej szczegó³ów.
<P>
<H2><A NAME="loadlin"></A> 2.2 LoadLin.</H2>

<P>
<P>Innym czêsto u¿ywanym programem do ³adowania Linux-a jest
<EM>loadlin.exe</EM>.  Jest to DOS-owy program, który potrafi
za³adowaæ j±dro (wraz z argumentami startowymi) z wiersza poleceñ
DOS-a zak³adaj±c, ¿e s± dostêpne pewne zasoby.  Jest to dobre
rozwi±zanie dla tych, którzy u¿ywaj± DOS-a i chc± siê z niego
szybko (lub niekoniecznie) prze³±czyæ na Linux-a.
<P>Jest on tak¿e bardzo przydatny je¶li masz jakie¶ urz±dzenie, które
aby by³o przydatne do u¿ycia musi zostaæ ustawione przez sterownik
DOS-owy.  Dobrym przyk³adem mog± byæ tutaj karty kompatybilne z
SoundBlaster, które musz± mieæ ustawione kilka rejestrów przez
sterownik DOS-owy aby ustawiæ je w tryb kompatybilno¶ci z
SoundBlaster. £adowanie DOS-a wraz ze sterownikiem, a potem
³adowanie Linux-a z wiersza poleceñ DOS-a programem
<CODE>LOADLIN.EXE</CODE> zapobiega zresetowaniu
karty, co mia³oby miejsce gdyby¶my zresetowali komputer, aby
uruchomiæ Linux-a. W ten sposób karta zostaje w trybie
kompatybilno¶ci z SoundBlaster i jest przydatna do u¿ycia pod
Linux-em.
<P>S± tak¿e inne programy s³u¿±ce do ³adowania Linux-a. Aby poznaæ
kompletn± listê takich programów zajrzyj do swojego lokalnego
serwera ftp do katalogu <CODE>system/Linux-boot</CODE>.
<P>
<H2><A NAME="rdev"></A> 2.3 Narzêdzie "rdev".</H2>

<P>
<P>Jest kilka argumentów startowych, których warto¶ci domy¶lne s±
zapisane w ró¿nych bajtach w samym j±drze. Jest narzêdzie zwane
<CODE>rdev</CODE> zainstalowane na wiêkszo¶ci systemów, które wie
gdzie te bajty siê znajduj± i jak je zmieniæ. Potrafi ono tak¿e
zmieniæ ró¿ne rzeczy, które nie maj± swoich argumentów startowych,
jak na przyk³ad domy¶lny tryb wy¶wietlania.
<P>Narzêdzie rdev mo¿e byæ zwykle zast±pione przez <CODE>swapdev,
ramsize, vidmode i rootflags</CODE>. Jest to piêæ rzeczy,
które rdev potrafi zmieniæ: g³ówny system plików (katalog "/"),
urz±dzenie swap, parametry RAM-dysku, domy¶lny tryb graficzny i
ustawienia g³ównego systemu plików jako tylko-do-odczytu b±d¼ w
tryb odczytu-zapisu.
<P>Wiêcej informacji na temat <CODE>rdev</CODE> mo¿na znale¼æ pisz±c w
wierszu poleceñ <CODE>rdev -h</CODE> b±d¼ w podrêczniku systemowym
<CODE>man</CODE>.
<P>
<H2>2.4 Jak j±dro sortuje argumenty.</H2>

<P>
<P>Wiêkszo¶æ argumentów startowych ma nastêpuj±c± sk³adniê:
<P>
<HR>
<PRE>
        nazwa=[warto¶æ_1][,warto¶æ_2]...[,warto¶æ_11]
</PRE>
<HR>
<P>gdzie "nazwa" jest unikalnym s³owem kluczowym identyfikuj±cym
czê¶æ j±dra, do którego odnosz± siê podane warto¶ci. Wiêksza ilo¶æ
argumentów startowych to lista powy¿szych wywo³añ oddzielonych od
siebie odstêpem. Zauwa¿, ¿e maksymalna ilo¶æ warto¶ci to 11. J±dro
rzeczywi¶cie rozpoznaje tylko 11 elementów oddzielonych
przecinkami przy danym s³owie kluczowym. (Chocia¿ mo¿esz u¿yæ
ponownie tego samego s³owa kluczowego z dodatkowymi 11 argumentami
w jakich¶ niezwykle skomplikowanych sytuacjach, zak³adaj±c, ¿e
dane funkcja ustawiaj±ca (patrz ni¿ej) to dopuszcza). Zwróæ
uwagê na fakt, i¿ j±dro dzieli tê listê na maksimum 10 argumentów
typu integer, i nastêpuj±cy po nich ³añcuch, wiêc tak naprawdê nie
mo¿esz podaæ 11 argumentów typu integer o ile nie przerobisz
sterownika tak, aby sam sobie zamieni³ ten 11 element na liczbê
typu integer.
<P>Wiekszo¶æ sortowania odbywa siê w <CODE>linux/init/main.c</CODE>. 
Najpierw j±dro sprawdza czy argument jest jednym ze specjalnych
argumentów: <CODE>root=, ro, rw, debug</CODE>. Znaczenie tych
parametrów jest opisane dalej w tym dokumencie.
<P>Nastêpnie sprawdza listê argumentów zawartych w tablicy
<CODE>bootsetups</CODE> czy podany ³añcuch nie zosta³ przypisany
której¶ z funkcji ustawiaj±cej konkretne urz±dzenie b±d¼ czê¶æ
j±dra. Je¶li przekaza³e¶ do j±dra liniê <CODE>xxx=3,4,5,6,yyy</CODE>
wtedy j±dro przeszuka³oby tablicê <CODE>bootsetups</CODE> aby zobaczyæ
czy xxx jest tam wymienione. Je¶li by³oby wymienione wtedy
uruchomi³oby funkcjê zwi±zan± z xxx i przekaza³oby jej argumenty
typu integer: <CODE>3,4,5,6</CODE> oraz ostatni ³añcuch <CODE>yyy</CODE>.
<P>
<H2>2.5 Ustawianie zmiennych ¶rodowiskowych.</H2>

<P>
<P>Wszystko w formie "xxx=yyy", co nie jest funkcj± ustawiaj±c±
opisan± powy¿ej jest interpretowane jako zmienna ¶rodowiskowa,
maj±ca byæ ustawiona. (bezu¿ytecznym?) Przyk³adem mog³oby byæ
u¿ycie <CODE>TERM=vt100</CODE> jako argumentu startowego.
<P>
<H2>2.6 Przekazywanie argumentów do programu "init".</H2>

<P>
<P>Wszystkie pozosta³e argumenty startowe, które nie zosta³y
rozpoznane jako funkcje ustawiaj±ce, czy zmienne ¶rodowiskowe s±
przekazywane do procesu o numerze 1, którym zazwyczaj jest
<CODE>init</CODE>. Najczêstszym przekazywanym argumentem do programu
<CODE>init</CODE> jest s³owo <CODE>single</CODE> oznaczaj±ce uruchomienie
systemu w trybie jednego u¿ytkownika nie uruchamiaj±c demonów,
które zwykle s± uruchamiane. Sprawd¼ w podrêczniku <CODE>man</CODE> jak±
masz wersjê programu "init" i jakie argumenty mo¿esz mu przekazaæ.
<P>
<H2><A NAME="general"></A> <A NAME="s3">3. Ogólne argumenty nie dotycz±ce sterowników.</A></H2>

<P>
<P>S± to argumenty nie dotycz±ce ¿adnych konkretnych sterowników czy
urz±dzeñ peryferyjnych. Odnosz± siê natomiast do wewnêtrznych
parametrów j±dra, takich jak: obs³uga pamiêci, obs³uga RAM-dysku,
obs³uga g³ównego systemu plików itd.
<P>
<H2>3.1 Argumenty dotycz±ce g³ównego systemu plików.</H2>

<P>
<P>Nastêpuj±ce argumenty maj± wp³yw na to jak j±dro bêdzie obs³ugiwaæ
g³ówny system plików:
<P>
<H3>Argument "root=".</H3>

<P>
<P>Poprzez ten argument mo¿emy przekazaæ do j±dra które urz±dzenie ma
byæ u¿yte jako g³ówny system plików. Domy¶lnym ustawieniem jest
tutaj urz±dzenie, na którym by³ g³ówny system plików, podczas
tworzenia (kompilacji) j±dra. Na przyk³ad je¶li dane j±dro
by³o utworzone na systemie, w którym g³ówny system plików by³ na
urz±dzeniu <CODE>/dev/hda1</CODE> wtedy domy¶lnym ustawieniem bêdzie
"/dev/hda1". Aby to zmieniæ i ustawiæ drug± stacjê dyskietek jako
g³ówny system plików trzeba u¿yæ argumentu <CODE>root=</CODE> w
nastêpuj±cy sposób:
<P>
<HR>
<PRE>
   root=/dev/fd1
</PRE>
<HR>
<P>G³ówny system plików mo¿e byæ zamontowany na nastêpuj±cych
urz±dzeniach:
<P>(1) /dev/hdaN do /dev/hddN, gdzie N jest numerem partycji na dysku
pierwszym, drugim, trzecim lub czwartym kompatybilnym z ST-506.<BR>
(2) /dev/sdaN do /dev/sdeN, gdzie N jest numerem partycji na dysku
pierwszym, drugim, trzecim, czwartym lub pi±tym kompatybilnym z SCSI.<BR>
(3) /dev/xdaN do /dev/xdbN, gdzie N jest numerem partycji na dysku
pierwszym lub drugim kompatybilnym z XT.<BR>
(4) /dev/fdN, gdzie N jest numerem stacji dyskietek (N=0 - A:, N=1 - B:)<BR>
(5) /dev/nfs, co raczej nie jest urz±dzeniem a argumentem, który mówi,
¿eby zamontowaæ g³ówny system plików poprzez sieæ.
<P>Inna znacznie bardziej k³opotliwa i skomplikowana metoda
przekazania, na którym urz±dzeniu ma byæ g³ówny system plików jest
podanie liczby g³ównej i pobocznej (np. /dev/sda3 to liczba g³ówna - 8,
liczba poboczna - 3 a wiêc móg³by¶ napisaæ <CODE>root=0x803</CODE>.
<P>To jest jeden z kilku argumentów startowych, który ma zapisan±
domy¶ln± warto¶æ w j±drze, i który przez to mo¿e byæ zmieniany za
pomoc± <CODE>rdev</CODE>.
<P>
<H3>Argument "ro".</H3>

<P>
<P>Kiedy j±dro ³aduje system, potrzebuje g³ównego systemu plików, aby
odczytaæ z niego podstawowe informacje. To jest g³ówny system
plików montowany podczas ³adowania. Chocia¿, je¶li system ten
jest zamontowany z mo¿liwosci± zapisu, nie mo¿esz dok³adnie
sprawdziæ jego integralno¶ci (poprawno¶ci) je¶li akurat trwa
zapis pliku. Argument <CODE>ro</CODE> przekazuje do j±dra
informacjê, aby zamontowaæ g³ówny system plików jako
tylko-do-odczytu, tak wiêc jakikolwiek program sprawdzaj±cy
poprawno¶æ systemu plików mo¿e za³o¿yæ, ¿e nie ma ¿adnych czê¶ciowo
zapisanych plików podczas sprawdzania. ¯aden program ani proces
nie mo¿e zapisaæ niczego do pliku dopóki system plików nie
zostanie przemontowany w tryb odczytu-zapisu (read-write).
<P>To jest jeden z kilku argumentów startowych, który ma zapisan±
domy¶ln± warto¶æ w j±drze, i który przez to mo¿e byæ zmieniany za
pomoc± <CODE>rdev</CODE>.
<P>
<H3>Argument "rw".</H3>

<P>
<P>To jest dok³adn± odwrotno¶ci± poprzedniego argumentu, czyli
przekazuje do j±dra, aby zamontowaæ g³ówny system plików z
mo¿liwosci± zapisu.  Tak czy inaczej ostatecznie chcemy mieæ
mo¿liwo¶æ zapisu na g³ównym systemie plików. Ale pamiêtaj, aby nie
uruchamiaæ ¿adnych programów testuj±cych (typu <CODE>fsck</CODE>)
system plików kiedy jest on zamontowany z mo¿liwo¶ci± zapisu.
<P>Ta sama warto¶æ zapisana w j±drze wspomniana wy¿ej jest u¿ywana do
tego argumentu, dostêpna przez <CODE>rdev</CODE>.
<P>
<H2>3.2 Argumenty dotycz±ce RAM-dysku.</H2>

<P>
<P>Nastêpuj±ce argumenty s± zwi±zane z tym jak j±dro obs³uguje
RAM-dysk, który jest zwykle u¿ywany do bootstrappingu
podczas instalacji lub na maszynach ze sterownikami w postaci
modu³ów, które musz± byæ zainstalowane aby mieæ dostêp do g³ównego
systemu plików.
<P>
<H3>Argument "ramdisk_start=".</H3>

<P>
<P>Aby pozwoliæ obrazowi j±dra na przebywanie na dyskietce wraz ze
skompresowanym obrazem RAM-dysku dodany zosta³ argument
`ramdisk_start=&lt;offset&gt;'. J±dro nie mo¿e byæ zawarte w
skompresowanym obrazie g³ównego systemu plików na RAM-dysku,
poniewa¿ musi ono byæ zapisane poczynaj±c od bloku 0, tak aby BIOS
móg³ za³adowaæ <CODE>bootsektor</CODE> i wtedy j±dro mo¿e zacz±æ siê
³adowaæ.
<P>Uwaga: Je¶li u¿ywasz rozpakowanego obrazu RAM-dysku, wtedy j±dro
mo¿e byæ czê¶ci± obrazu g³ównego systemu plików, który jest
³adowany do RAM-dysku i system mo¿e wystartowaæ z tej dyskietki,
albo obraz g³ównego systemu plików i j±dro mog± byæ dwiema
oddzielnymi dyskietkami, tak jak w przypadku skompresowanego
obrazu.
<P>Je¶li u¿ywasz dwóch dyskietek (bootdysk z j±drem i rootdysk z
obraze RAM-dysku) wtedy RAM-dysk zaczyna siê od bloku 0 i jako
<CODE>offset</CODE> w naszym przyk³adzie trzeba wpisaæ 0. Poniewa¿
jest to domy¶lna warto¶æ nie musisz w tym przypadku u¿ywaæ tego
argumentu.
<P>
<H3>Argument "load_ramdisk=".</H3>

<P>
<P>Ten argument informuje j±dro czy ma ono ³adowaæ RAM-dysk czy nie. 
Pisz±c <CODE>load_ramdisk=1</CODE> informujesz j±dro, aby za³adowaæ
zawarto¶æ dyskietki do RAM-dysku. Domy¶ln± warto¶ci± jest 0, czyli
j±dro nie ma ³adowaæ zawarto¶ci dyskietki do RAM-dysku.
<P>Dok³adny opis argumentów startowych dotycz±cych RAM-dysku
znajdziesz w <CODE>linux/Documentation/ramdiskt.txt</CODE>. Jest tam
tak¿e opisane w jaki sposób mo¿na zapisaæ w j±drze warto¶æ tego
parametru poleceniem <CODE>rdev</CODE>.
<P>
<H3>Argument "prompt_ramdisk=".</H3>

<P>
<P>Ten argument informuje j±dro czy wypisywaæ pro¶bê o w³o¿enie
dyskietki z zawarto¶ci± RAM-dysku czy nie. W konfiguracji z jedn±
dyskietk± zawarto¶æ RAM-dysku jest na tej samej dyskietce co j±dro,
które siê w³a¶nie przesta³o ³adowaæ, a wiêc pro¶ba nie jest
potrzebna. W tym wypadku mo¿na u¿yæ <CODE>prompt_ramdisk=0</CODE>.
W konfiguracji z dwiema dyskietkami potrzebujesz czasu na zamianê
dyskietek a wiêc nale¿y u¿yæ <CODE>prompt_ramdisk=1</CODE>. Poniewa¿
to jest warto¶æ domy¶lna nie trzeba tego pisaæ.<BR>
(Uwaga historyczna: Co sprytniejsi u¿ywali opcji LILO <CODE>vga=ask</CODE>,
aby na chwilê przerwaæ start systemu i zamieniæ dyskietki.)
<P>Dok³adny opis argumentów startowych dotycz±cych RAM-dysku
znajdziesz w <CODE>linux/Documentation/ramdiskt.txt</CODE>. Jest tam
tak¿e opisane w jaki sposób mo¿na zapisaæ w j±drze warto¶æ tego
parametru poleceniem <CODE>rdev</CODE>.
<P>
<H3>Argument "ramdisk_size=".</H3>

<P>
<P>Poniewa¿ prawd± jest, ¿e zawarto¶æ RAM-dysku ro¶nie dynamicznie
wraz z coraz nowszymi wersjami systemu, jest górne ograniczenie
jego rozmiaru, tak aby nie zabra³ ca³ej pamiêci RAM i nie zostawi³
nas na lodzie. Domy¶ln± warto¶ci± jest 4096 (czyli 4MB), która powinna
byæ wystarczaj±co du¿a dla wiêkszo¶ci potrzeb. Mo¿esz zmieniæ tê
warto¶æ zale¿nie od potrzeb na mniejsz± lub wiêksz± przy pomocy
tego argumentu.
<P>Dok³adny opis argumentów startowych dotycz±cych RAM-dysku
znajdziesz w <CODE>linux/Documentation/ramdiskt.txt</CODE>. Jest tam
tak¿e opisane w jaki sposób mo¿na zapisaæ w j±drze warto¶æ tego
parametru poleceniem <CODE>rdev</CODE>.
<P>
<H3>Argument "ramdisk=".</H3>

<P>
<P>(UWAGA: Ten argument jest przestarza³y i nie powinien byæ u¿ywany
z j±drami w wersji wy¿szej ni¿ 1.3.47. Argumenty, których nale¿y
u¿ywaæ zosta³y opisane powy¿ej.)
<P>Argument ten okre¶la rozmiar RAM-dysku w kB. Na przyk³ad je¶li kto¶
chcia³by mieæ g³ówny system plików na dyskietce 1.44MB za³adowanej
do RAM-dysku u¿y³by nastêpuj±cego argumentu:
<P>
<HR>
<PRE>
        ramdisk=1440
</PRE>
<HR>
<P>To jest jeden z kilku argumentów startowych, który ma zapisan±
domy¶ln± warto¶æ w j±drze, i który przez to mo¿e byæ zmieniany
za pomoc± <CODE>rdev</CODE>.
<P>
<H3>Argument "noinitrd".</H3>

<P>
<P>J±dra w wersji 2.x i wy¿szej maj± mo¿liwo¶æ wykonywania
<CODE>/linuxrc</CODE> z zawarto¶ci RAM-dysku. Mo¿liwo¶æ ta jest zwykle
wykorzystywana, aby umo¿liwiæ ³adowanie modu³ów potrzebnych do
zamontowania rzeczywistego g³ównego systemu plików (np. za³aduj
sterownik SCSI zapisany w RAM-dysku, a potem zamontuj rzeczywisty
g³ówny system plików znajduj±cy siê na dysku SCSI.)
<P>W³a¶ciwy argument "noinitrd" okre¶la co dzieje siê z danymi initrd
po tym jak j±dro siê za³adowa³o. Je¶li podamy ten argument dane te
stan± siê dostêpne poprzez urz±dzenie specjalne <CODE>/dev/initrd</CODE>,
które mo¿e byæ czytane zanim pamiêæ RAM zostanie przywrócona systemowi,
zamiast byæ zapisanymi do RAM-dysku. Odno¶nie szczegó³ów dotycz±cych
u¿ywania startowego RAM-dysku, przeczytaj
<CODE>linux/Documentation/initrd.txt</CODE>. Najnowsza wersja <CODE>LILO</CODE>
oraz <CODE>loadlin.exe</CODE> powinna mieæ tak¿e dodatkowe informacje
na ten temat.
<P>
<H2>3.3 . Argumenty dotycz±ce obs³ugi pamiêci.</H2>

<P>
<P>Nastêpuj±ce argumenty okre¶laj± jak Linux wykrywa i obs³uguje pamiêæ
fizyczn± i wirtualn± w twoim systemie.
<P>
<H3>Argument "mem=".</H3>

<P>
<P>Ten argument ma dwa przeznaczenia: Pierwotnym za³o¿eniem by³o
okre¶lenie ilo¶ci zainstalowanej pamiêci (lub warto¶æ mniejsza
je¶li chcia³e¶ u¿yæ mniej pamiêci ni¿ masz w rzeczywisto¶ci).
Drugim (prawie wcale nie u¿ywanym) przeznaczeniem jest podanie
<CODE>mem=nopentium</CODE> co informuje j±dro, aby nie u¿ywa³o stron
pamiêci o rozmiarze 4MB.
<P>Oryginalne odwo³anie do BIOS-u w specyfikacji PC, które zwraca
ilo¶æ zainstalowanej pamiêci zosta³o tak zaprojektowane, ¿e by³o w
stanie zwróciæ co najwy¿ej 64MB. (Tak! Nastêpny przyk³ad na brak
patrzenia w przysz³o¶æ, zupe³nie tak samo jak w przypadku ilo¶ci
cylindrów dysku ograniczonej do 1024... eh). Linux u¿ywa tego
odwo³ania BIOS-u podczas startu, aby okre¶liæ ilo¶æ zainstalowanej
pamiêci. Je¶li masz wiêcej ni¿ 64MB RAM-u, mo¿esz u¿yæ tego
argumentu, aby poinformowaæ j±dro, ile rzeczywi¶cie masz pamiêci
RAM. Oto cytat Linusa na temat jak u¿ywaæ tego argumentu:
<P>"J±dro zaakceptuje jakikolwiek argument "mem=xx" jaki mu podasz, a
je¶li stwierdzi, ¿e je ok³ama³e¶, wywali siê z wielkim hukiem wcze¶niej
czy pó¼niej. Argument ten okre¶la najwy¿szy dostêpny adres pamiêci
RAM, wiêc <CODE>mem=0x1000000</CODE> znaczy, ¿e masz 16MB RAM-u na
przyk³ad. Dla maszyny z 96MB RAM-u by³oby to: <CODE>mem=0x6000000</CODE>.
<P>UWAGA UWAGA UWAGA: niektóre maszyny mog± u¿ywaæ najwy¿szych
adresów do cache'owania BIOS-u czy czego¶ podobnego, wiêc móg³by¶
nie mieæ pe³nych 96MB RAM-u dostêpnego. I na odwrót: niektóre
procesory odwzorowuj± pamiêæ fizyczn±, która jest zakryta przez BIOS
tu¿ za najwy¿szym dostêpnym adresem, tak wiêc ten najwy¿szy adres
móg³by byæ np: 96MB + 384kB. Je¶li poinformujesz Linux-a, ¿e ma
wiêcej pamiêci ni¿ w rzeczywisto¶ci, bêd± siê dziaæ z³e rzeczy:
mo¿e nie od razu, ale kiedy¶ na pewno."
<P>Zauwa¿, ¿e warto¶æ tego argumentu nie musi byæ podana szesnastkowo
a przyrostki "k" i "M" (wielko¶æ liter nie wa¿na) mog± byæ
u¿yte do okre¶lenia odpowiednio kilobajtów i Megabajtów. ("k"
spowoduje przesuniêcie 10 bitowe podanej warto¶ci, a "M" - 20
bitowe) Powy¿sze ostrze¿enie jest wci±¿ wa¿ne, poniewa¿ maszyna z
96MB pamiêci mo¿e dzia³aæ z argumentem <CODE>mem=97920k</CODE> ale
mo¿e nie dzia³aæ z <CODE>mem=98304k lub mem=96M</CODE>.
<P>
<H3>Argument "swap=".</H3>

<P>
<P>Argument ten pozwala u¿ytkownikowi podaæ kilka parametrów pamiêci
wirtualnej, które s± zwi±zane z pamiêci± swap. Mo¿na tu podaæ
nastêpuj±ce parametry:
<P>
<HR>
<PRE>
        MAX_PAGE_AGE
        PAGE_ADVANCE
        PAGE_DECLINE
        PAGE_INITIAL_AGE
        AGE_CLUSTER_FRACT
        AGE_CLUSTER_MIN
        PAGEOUT_WEIGHT
        BUFFEROUT_WEIGHT
</PRE>
<HR>
<P>Zainteresowani hackerzy proszeni s± o przeczytanie <CODE>linux/mm/swap.c</CODE>
a tak¿e <CODE>/proc/sys/vm</CODE>.
<P>
<H3>Argument "buff=".</H3>

<P>
<P>Podobnie do argumentu "swap=" ten pozwala u¿ytkownikowi podaæ
kilka parametrów zwi±zanych z obs³ug± pamiêci buforowej. Akceptuje
nastêpuj±ce parametry:
<P>
<HR>
<PRE>
        MAX_BUFF_AGE
        BUFF_ADVANCE
        BUFF_DECLINE
        BUFF_INITIAL_AGE
        BUFFEROUT_WEIGHT
        BUFFERMEM_GRACE
</PRE>
<HR>
<P>Zainteresowani hackerzy proszeni s± o przeczytanie <CODE>linux/mm/swap.c</CODE>
a tak¿e <CODE>/proc/sys/vm</CODE>.
<P>
<H2>3.4 Argumenty dotycz±ce g³ównego systemu plików montowanego poprzez NFS.</H2>

<P>
<P>Linux obs³uguje bezdyskowe stacje robocze, które maj± zamontowany
g³ówny system plików jako NFS (Network File System). Argumenty te
u¿ywane s±, aby przekazaæ systemowi z jakiego komputera ma sobie
zamontowaæ g³ówny system plików. Zauwa¿ tak¿e, ¿e wymagany jest w
tym przypadku argument <CODE>root=/dev/nfs</CODE>.  Szczegó³y na temat
u¿ywania g³ównego systemu plików zamontowanego jako NFS znajduj±
siê w pliku <CODE>linux/Documentation/nfsroot.txt</CODE>.  Powiniene¶
go przeczytaæ, gdy¿ ten paragraf jest tylko streszczeniem tamtego
pliku.
<P>
<H3>Argument "nfsroot=".</H3>

<P>
<P>Argument ten informuje j±dro jakiej maszyny u¿yæ, jakiego katalogu
na niej i jakich opcji NFS podczas montowania g³ównego systemu
plików. Argument ten ma nastêpuj±c± postaæ:
<P>
<HR>
<PRE>
        nfsroot=[&lt;serwer-ip>:]&lt;g³.sys.pl.>[,&lt;opcje-nfs>]
</PRE>
<HR>
<P>Je¶li argument <CODE>nfsroot</CODE> nie jest podany wtedy u¿yte
zostanie "/tftpboot/%s". Kolejne opcje tego argumentu
oznaczaj±:
<P>&lt;serwer-ip&gt; -
Okre¶la adres IP serwera NFS. Je¶li to pole nie jest podane, u¿yta
zostanie warto¶æ zmiennej nfsaddrs (patrz poni¿ej). Jedn± z
mo¿liwo¶ci u¿ycia tego parametru jest na przyk³ad pozwolenie na
u¿ycie ró¿nych serwerów dla RARP i NFS. Zwykle mo¿esz zostawiæ ten
parametr pusty.
<P>&lt;g³.sys.pl.&gt; -
Nazwa katalogu na serwerze, który ma byæ zamontowany jako g³ówny
system plików. Je¶li u¿yty jest znak "%s", zostanie on
zamieniony na znakow± reprezentacjê numeru IP klienta.
<P>&lt;opcje-nfs&gt; -
Standardowe opcje NFS. Wszystkie opcje s± oddzielone od siebie
przecinkami. Je¶li pole "opcje-nfs" nie jest podane, zostan± u¿yte
nastêpuj±ce warto¶ci domy¶lne:
<P>
<PRE>
        port            = podany przez demona "portmap" z serwera
        rsize           = 1024
        wsize           = 1024
        timeo           = 7
        retrans         = 3
        acregmin        = 3
        acregmax        = 60
        acdirmin        = 30
        acdirmax        = 60
        flags           = hard, nointr, noposix, cto, ac
</PRE>
<P>
<H3>Argument "nfsaddrs=".</H3>

<P>
<P>Ten argument ustawia ró¿ne adresy interfejsu sieciowego, które s±
wymagane do komunikacji przez sieæ. Je¶li argument ten nie jest
podany, wtedy j±dro próbuje u¿yæ protoko³ów RARP b±d¼ BOOTP, aby
znale¼æ te parametry. Argument ten ma nastêpuj±ca postaæ:
<P>
<HR>
<PRE>
        nfsaddrs=&lt;mój-ip>:&lt;serw-ip>:&lt;r-ip>:&lt;netmask>:&lt;nazwa>:&lt;urz>:&lt;auto>
</PRE>
<HR>
<P>&lt;mój-ip&gt; -
Adres IP klienta. Je¶li jest on pusty, zostanie wykryty przy
pomocy RARP albo BOOTP. Jaki protokó³ jest u¿ywany, zale¿y od tego
co zosta³o udostêpnione podczas kompilacji j±dra i od parametru
&lt;auto&gt;. Je¶li parametr ten nie jest pusty, ani RARP ani
BOOTP nie zostanie u¿yty.
<P>&lt;serw-ip&gt; -
Adres IP serwera NFS. Je¶li RARP zosta³ u¿yty do wykrycia adresu
klienta i parametr ten nie jest pusty akceptowane bêd± odpowiedzi
tylko z wyspecyfikowanego serwera. Aby u¿yæ ró¿nych serwerów RARP
i NFS, podaj swój serwer RARP tutaj (lub zostaw pusty), a serwer
NFS podaj w argumencie nfsroot (patrz wy¿ej). Je¶li parametr ten
jest pusty, u¿yty jest adres serwera, który odpowiedzia³ na pytanie
RARP lub BOOTP.
<P>&lt;r-ip&gt; -
Adres IP rutera je¶li serwer jest w innej podsieci. Je¶li opcja ta
jest pusta ¿aden ruter nie jest u¿ywany i przyjmowane jest, ¿e
serwer znajduje siê w sieci lokalnej, o ile nie odebrano warto¶ci
poprzez BOOTP.
<P>&lt;netmask&gt; -
Maska sieci dla lokalnego interfejsu sieciowego. Je¶li opcja ta
jest pusta, maska jest wyprowadzana z numeru IP klienta, o ile nie
otrzymano warto¶ci poprzez BOOTP.
<P>&lt;nazwa&gt; -
Nazwa klienta. Je¶li opcja ta jest pusta, adres IP klienta u¿ywany
jest w notacji znakowej lub warto¶æ otrzymana poprzez BOOTP.
<P>&lt;urz&gt; -
Nazwa urz±dzenia sieciowego, które ma zostaæ u¿yte. Je¶li opcja ta
jest pusta, wszystkie urz±dzenia s± u¿ywane do ¿±dañ RARP, a pierwsze
znalezione dla BOOTP. Dla NFS u¿ywane jest to urz±dzenie, dla
którego zosta³y otrzymane odpowiedzi RARP lub BOOTP. Je¶li masz
tylko jedno urz±dzenie mo¿esz spokojnie zostawiæ tê opcjê pust±.
<P>&lt;auto&gt; -
Metoda, która ma byæ u¿yta do autokonfiguracji. Je¶li jest to
"rarp" lub "bootp" u¿ywany jest podany protokó³. Je¶li warto¶ci±
jest "both" lub opcja ta jest pusta, oba protoko³y s± u¿ywane
je¶li tylko s± wkompilowane w j±drze. U¿ywaj±c "none" informujesz,
aby nie u¿ywaæ autokonfiguracji. W tym przypadku musisz podaæ
wszystkie potrzebne warto¶ci poprzednich pól.
<P>Parametr &lt;auto&gt; mo¿e pojawiæ siê samotnie jako warto¶æ
argumentu "nfsaddrs" (bez tych wszystkich ":" znaków przedtem)
wtedy u¿ywana jest autokonfiguracja. Aczkolwiek warto¶æ "none" nie
jest dostêpna w tym przypadku.
<P>
<H2>3.5 Inne argumenty.</H2>

<P>
<P>Te ró¿ne argumenty startowe pozwalaj± u¿ytkownikowi ustawiæ pewne
wewnêtrzne parametry j±dra.
<P>
<H3>Argument "debug".</H3>

<P>
<P>J±dro podaje wa¿ne (i mniej wa¿ne) informacje do u¿ytkownika
poprzez funkcjê <CODE>printk()</CODE>. Je¶li informacja jest
rozpoznawana jako wa¿na, funkcja <CODE>printk()</CODE> umie¶ci kopiê
na bie¿±cej konsoli jak równie¿ przeka¿e j± do demona <CODE>klogd</CODE>
tak aby wiadomo¶æ ta zosta³a zapisana na dysk. Powód, dla którego
informacje te s± wysy³ane na konsolê jak i zapisywane na dysk jest
taki, ¿e w pewnych nieszczê¶liwych warunkach (np: awaria dysku)
informacje te mog± nie dotrzeæ na dysk i zosta³yby stracone.
<P>Próg, wg. którego informacja jest uwa¿ana za wa¿n± lub nie
ustawiany jest przez zmienn± <CODE>console_loglevel</CODE>. Warto¶ci±
domy¶ln± jest zapisywanie wszystkiego wa¿niejszego (o mniejszym
poziomie, a tym samym wiêkszym priorytecie) ni¿ <CODE>DEBUG</CODE>
(poziom 7) na konsolê. (poziomy te zdefiniowane s± w pliku
nag³ówkowym <CODE>kernel.h</CODE>). Podanie argumentu startowego
<CODE>debug</CODE> ustawi poziom logowania na konsolê na 10, tak, ¿e
<EM>wszystkie</EM> informacje z j±dra pojawi± siê na konsoli.
<P>Poziom logowania na konsolê mo¿e zwykle byæ ustawiony tak¿e
podczas normalnej pracy systemu poprzez opcjê programu
<CODE>klogd</CODE>. Sprawd¼ w systemie pomocy "man" jak to zrobiæ.
<P>
<H3>Argument "init=".</H3>

<P>
<P>J±dro standardowo po za³adowaniu siê uruchamia program "init",
który nastêpnie zajmuje siê przygotowaniem systemu dla u¿ytkownika
poprzez uruchomienie programów getty, skryptów "rc" itp. J±dro
najpierw szuka <CODE>/sbin/init</CODE>, nastêpnie <CODE>/etc/init</CODE> a
na koñcu spróbuje u¿yæ <CODE>/bin/sh</CODE> (mo¿liwie w <CODE>/etc/rc</CODE>).
Je¶li na przyk³ad twój program init popsu³ siê i nie jest mo¿liwy
restart systemu, mo¿esz u¿yæ argumentu <CODE>init=/bin/sh</CODE>,
który spowoduje uruchomienie shell-a natychmiast po za³adowaniu
j±dra, umo¿liwiaj±c ci zamianê popsutego programu na dobry.
<P>
<H3>Argument "no387".</H3>

<P>
<P>Niektóre koprocesory i387 maj± b³êdy, które pojawiaj± siê je¶li
u¿ywamy 32-bitowego trybu chronionego. Na przyk³ad niektóre
wczesne procesory ULSI-387 mog± powodowaæ powa¿ne zawieszenia podczas
u¿ywania operacji zmiennoprzecinkowych, widocznie z powodu b³êdu w
instrukcjach FRSAV/FRRESTOR. U¿ycie argumentu startowego "no387"
spowoduje ignorowanie koprocesora przez Linux-a nawet je¶li go
masz. Oczywi¶cie musisz mieæ wkompilowan± emulacjê koprocesora w
j±drze! Mo¿e to byæ tak¿e przydatne je¶li masz jedn± z tych
<EM>naprawdê</EM> starych maszyn 386, które mog± u¿ywaæ 80287 FPU,
a Linux nie umie tego u¿ywaæ.
<P>
<H3>Argument "no-hlt".</H3>

<P>
<P>Rodzina procesorów i386 (a co za tym idzie i nowsze) maj±
instrukcjê "hlt", która informuje procesor, ¿e nic siê nie stanie
dopóki jakie¶ zewnêtrzne urz±dzenie (klawiatura, modem, dysk, itp.)
nie za¿±da jakiej¶ akcji. To pozwala na u¿ycie trybu "low-power",
który powoduje, ¿e procesor siedzi jak zombi i czeka a¿ co¶ za¿±da
jakiej¶ akcji (zwykle poprzez przerwanie), co powoduje mniejsze
zu¿ycie pr±du. Niektóre z wczesnych procesorów i486DX-100 mia³y
problem z t± instrukcj±, przez co nie mog³y niezawodnie powróciæ
do trybu dzia³ania po u¿yciu tej instrukcji. U¿ywaj±c argumentu
"no-hlt" informujesz Linux-a, aby po prostu robi³ sobie
nieskoñczon± pêtlê je¶li nie ma nic m±drzejszego do roboty,
a nie zatrzymywa³ procesora je¶li nic siê nie dzieje. To pozwala
ludziom z tymi popsutymi procesorami u¿ywaæ Linux-a, chocia¿
lepiej, ¿eby spróbowali wymieniæ ten procesor.
<P>
<H3>Argument "no-scroll".</H3>

<P>
<P>U¿ycie tego argumentu startowego powoduje wy³±czenie mo¿liwo¶ci
scrolowania, która powoduje utrudnienie u¿ycia terminali Braille'a.
<P>
<H3>Argument "panic=".</H3>

<P>
<P>W nieprawdopodobnym przypadku paniki j±dra (tj. wewnêtrznego b³êdu,
który zosta³ wykryty przez j±dro, i który j±dro decyduje siê uwa¿aæ
na tyle powa¿nie, aby g³o¶no jêkn±æ i wszystko zatrzymaæ) domy¶lnym
zachowaniem siê j±dra jest po prostu siedzieæ i czekaæ a¿ kto¶
przyjdzie i zauwa¿y informacjê o panice i zresetuje maszynê.
Aczkolwiek je¶li maszyna jest rzadko odwiedzana, sensowny jest
automatyczny reset. Na przyk³ad u¿ywaj±c "<CODE>panic=30</CODE>" podczas startu
informujemy j±dro aby po 30 sekundach spróbowa³o zresetowaæ
maszynê. Warto¶æ 0 powoduje zachowanie domy¶lne.
<P>Zauwa¿, ¿e warto¶æ ta mo¿e byæ tak¿e podana poprzez funkcjê
<CODE>sysctl</CODE> wywo³an± na interfejsie <CODE>/proc/sys/kernel/panic</CODE>.
<P>
<H3>Argument "profile=".</H3>

<P>
<P>Ci, którzy chc± ingerowaæ w wewnêtrzne dzia³anie j±dra, mog± podaæ
argument, który pozwala na okre¶lenie jak i gdzie j±dro ma spêdzaæ
cykle procesora, aby doprowadziæ do maksymalnego wykorzystania
jego mo¿liwo¶ci. Ten argument pozwala ustawiæ licznik przesuniêæ 
podczas startu. Typowo ustawiony jest on na dwa. Mo¿esz tak¿e
skompilowaæ j±dro z domy¶lnie ustawion± mo¿liwo¶ci± profilowania.
W ka¿dym z tych przypadków potrzebujesz takiego narzêdzia jak
<CODE>readprofile.c</CODE>, które umie u¿ywaæ <CODE>/proc/profile</CODE>.
<P>
<H3>Argument "reboot=".</H3>

<P>
<P>Opcja ta kontroluje sposób w jaki Linux restartuje komputer
(typowo poprzez <CODE>/sbin/init</CODE>, który obs³uguje kombinacjê
klawiszy Control-Alt-Delete). Domy¶lnym zachowaniem co do pó¼nych
j±der jest tzw. "zimny" restart (tzn. pe³en restart, wraz ze
sprawdzaniem pamiêci przez BIOS itp.) zamiast "ciep³ego" restartu
(tj. niepe³en restart, bez testowania pamiêci). Warto¶æ domy¶ln±
zmieniono na "zimny" poniewa¿ taki restart, w przeciwieñstwie do
"ciep³ego", wydaje siê dzia³aæ na tanim/popsutym sprzêcie. Aby
przywróciæ dawne zachowanie (tj. "ciep³y" restart) u¿yj
<CODE>reboot=w</CODE> albo w³a¶ciwie jakiekolwiek s³owo zaczynaj±ce siê na
<CODE>w</CODE> zadzia³a.
<P>Po co zawracaæ sobie g³owê? Niektóre kontrolery dysków z w³asn±
pamiêci± cache mo¿e wykrywaæ "ciep³y" restart, i zapisywaæ
wszystkie dane z pamiêci cache na dysk. Podczas "zimnego"
restartu, karta mo¿e zostaæ zrestartowana i wszystkie dane z
cache'u zostan± stracone. Inni raportowali systemy, którym
sprawdzanie pamiêci zabiera³o du¿o czasu czy d³u¿szy czas
inicjalizacji BIOS-ów SCSI.
<P>
<H3>Argument "reserve=".</H3>

<P>
<P>Argument ten jest u¿ywany do <EM>ochrony</EM> obszarów portów I/O
przed przeszukiwaniem.
<P>
<HR>
<PRE>
        reserve=iobase,extent[,iobase,extent]...
</PRE>
<HR>
<P>W niektórych maszynach mo¿e byæ konieczne, aby powstrzymaæ
sterowniki urz±dzeñ przed automatyczn± prób± wykryci± urz±dzenia w
konkretnych obszarach. Mo¿e to byæ spowodowane ¼le zrobionymi
urz±dzeniami, które powoduj± zawieszanie podczas startu (tak jak
niektóre karty Ethernetowe), urz±dzeniami b³êdnie rozpoznanymi,
urz±dzeniami, których stan zosta³ zmieniony podczas wcze¶niejszej
próby wykrycia, albo po prostu tym, ¿e nie chcesz aby jakie¶
urz±dzenie zosta³o wykryte.
<P>Argument startowy <CODE>reserve</CODE> eliminuje te problemy przez
podanie obszaru adresów I/O, który nie ma byæ sprawdzany. Obszar
ten jest oznaczany w tablicy rejestracyjnej portów j±dra tak jakby
jakie¶ urz±dzenie zosta³o ju¿ w tym obszarze wykryte (s³owem
<CODE>reserved</CODE>). Zauwa¿, ¿e ten proceder nie jest konieczny na
wszystkich maszynach. Tylko je¶li wystêpuje problem lub sytuacja
wyj±tkowa, wymagaj±ca u¿ycia tego argumentu.
<P>Porty I/O w podanym obszarze s± chronione przed prób±
automatycznego wykrywania, która u¿ywa funkcji <CODE>check_region()</CODE>
przed wykrywaniem na ¶lepo w pewnym regionie adresów I/O. Argument
ten wprowadzono, aby u¿ywaæ go kiedy jaki¶ sterownik wisi na
karcie NE2000 lub identyfikuje jakie¶ inne urz±dzenie jako swoje.
Poprawny sterownik nie powinien przeszukiwaæ zarezerwowanego
obszaru, o ile inny argument startowy nie poinformuje go wyra¼nie,
¿e ma to zrobiæ. Wynika z tego, ¿e argument <CODE>reserve</CODE> jest
najczê¶ciej u¿ywany w konfiguracji z innymi argumentami
startowymi. Tak wiêc je¶li podasz jaki¶ obszar, aby chroniæ jakie¶
urz±dzenie, musisz zwykle podaæ wyra¼nie port tego urz±dzenia.
Wiêkszo¶æ sterowników ignoruje tablicê rejestracji portów je¶li
maj± podany konkretny adres. Na przyk³ad poni¿sza linia:
<P>
<HR>
<PRE>
        reserve=0x300,32 bla=0x300
</PRE>
<HR>

powstrzymuje wszystkie sterowniki poza sterownikiem do urz±dzenia
bla przed przeszukiwaniem adresu <CODE>0x300-0x31F</CODE>.
<P>Jako zwyk³y argument startowy argument reserve ma limit na ilo¶æ
parametrów (11), tak wiêc mo¿esz podaæ tylko 5 obszarów
zarezerwowanych przez ka¿dy argument <CODE>reserve</CODE>. Je¶li masz
powód, aby u¿yæ wiêcej argumentów reserve mo¿esz to zrobiæ.
<P>
<H3>Argument "vga=".</H3>

<P>
<P>Zauwa¿, ¿e tak naprawdê to nie jest argument startowy. Jest to
opcja, która jest interpretowana przez LILO, a nie przez j±dro,
tak jak wszystkie inne argumenty startowe. Jednak jej u¿ycie sta³o siê
tak popularne, ¿e wymaga ona tutaj wzmianki. Mo¿na to tak¿e
ustawiæ przy pomocy <CODE>rdev -v</CODE> albo równowa¿nie <CODE>vidmode</CODE> w
pliku vmlinuz.
<P>Argument ten pozwala na zmianê trybu wy¶wietlania poprzez BIOS
jeszcze przed za³adowaniem j±dra. Typowe tryby to 80x50, 132x44
itd. Najlepszym sposobem jest u¿ycie tego argumentu w postaci
<CODE>vga=ask</CODE>. Wy¶wietli on wtedy listê dostêpnych trybów i
bêdzie czeka³ na podanie jednego z nich. Pó¼niej, jak ju¿ bêdziesz
zna³ numer trybu jaki chcesz u¿ywaæ mo¿esz go wpisaæ zamiast s³owa
"ask". Je¶li chcesz wiedzieæ wiêcej zajrzyj do pliku
<CODE>linux/Documentation/svga.txt</CODE>, który przychodzi wraz ze
¼ród³ami j±dra.
<P>Zauwa¿, ¿e nowsze j±dra (v2.1 i nowsze) maj± kod ustawiania, który
zmienia tryb video jako opcjê, pokazan± jako <EM>Video mode
selection support</EM> wiêc musisz w³±czyæ tê opcjê je¶li chcesz
u¿ywaæ tej w³a¶ciwo¶ci.
<P>
<H2><A NAME="s4">4. Argumenty startowe dla urz±dzeñ peryferyjnych SCSI.</A></H2>

<P>
<P>Sekcja ta zawiera opis argumentów startowych u¿ywanych do
przekazywania informacji na temat do³±czonych adapterów i urz±dzeñ
SCSI.
<P>
<H2>4.1 Argumenty dla sterowników ¶redniego poziomu.</H2>

<P>
<P>Sterowniki ¶redniego poziomu obs³uguj± takie rzeczy jak dyski,
CD-ROM-y i ta¶my bez wdawania siê w szczegó³y kontrolerów.
<P>
<H3>Maksymalna liczba sprawdzanych urz±dzeñ LUN. ("max_scsi_luns=")</H3>

<P>
<P>Ka¿de urz±dzenie SCSI mo¿e mieæ pewn± ilo¶æ "pod-urz±dzeñ"
zawartych w nim. Najpopularniejszym przyk³adem mo¿e byæ tutaj
jeden z nowych CD-ROM-ów SCSI, który obs³uguje wiêcej ni¿ jeden
dysk na raz. Ka¿dy z tych dysków jest adresowany numerem
logicznej jednostki (ang. Logical Unit Number LUN) danego
urz±dzenia. Ale wiêkszo¶æ urz±dzeñ takich jak dyski twarde, ta¶my
to pojedyncze urz±dzenia a zatem ich numer logicznej jednostki
bêdzie wynosi³ 0.
<P>Problem powstaje przy pojedynczych ¼le wykonanych urz±dzeniach LUN.
Niektóre ¼le zaprojektowane urz±dzenia SCSI (stare i niestety nowe)
zawieszaj± siê gdy przeszukuje siê je w celu znalezienia urz±dzenia
o numerze LUN ró¿nym od zera, a czasami zawieszaj± tak¿e ca³± szynê
SCSI.
<P>Nowsze j±dra maj± argument startowy, który pozwala ci podaæ
maksymalny numer urz±dzenia LUN, które bêdzie szukane. Domy¶lny
numer szukanego urz±dzenia to 0, aby zapobiec problemowi opisanemu
powy¿ej.
<P>Aby podaæ ilo¶æ poszukiwanych urz±dzeñ LUN przy starcie, podajemy
jako argument startowy "max_scsi_luns=n", gdzie n jest liczb±
pomiêdzy 1 a 8. Aby zapobiec problemom opisanym wy¿ej podajemy n=1.
<P>
<H3>Parametry dla sterownika ta¶m SCSI. ("st=")</H3>

<P>
<P>Niektóre konfiguracje startowe sterownika ta¶m SCSI mo¿na podaæ w
nastêpuj±cy sposób:
<P>
<HR>
<PRE>
        st=rozm_buf[,próg_zap[,max_bufs]]
</PRE>
<HR>
<P>Pierwsze dwie liczby s± podawane w kilobajtach (kB). Domy¶ln±
warto¶ci± <CODE>rozm_buf</CODE> jest 32kB, a maksymalny rozmiar jaki
mo¿e byæ podany to ¶mieszne 16384kB.
<CODE>próg_zap</CODE> to warto¶æ, przy osi±gniêciu której zawarto¶æ
bufora zapisywana jest na ta¶mê. Domy¶ln± warto¶ci± jest 30kB.
Maksymalna ilo¶æ buforów ró¿ni siê w zale¿no¶ci od ilo¶ci wykrytych
napêdów i ma warto¶æ domy¶ln± = 2. Przyk³adem mo¿e byæ:
<P>
<HR>
<PRE>
        st=32,30,2
</PRE>
<HR>
<P>Szczegó³y mo¿na znale¼æ w pliku <CODE>README.st</CODE>, który znajduje
siê w podkatalogu <CODE>scsi</CODE> ¼róde³ j±dra.
<P>
<H2>4.2 Argumenty kontrolerów SCSI.</H2>

<P>
<P>Uwaga ogólna dla tej sekcji:
<P><CODE>IOBASE</CODE> - pierwszy port I/O, który jest u¿ywany przez
kontroler SCSI. Warto¶æ ta podawana jest szesnastkowo, i zwykle
mie¶ci siê w przedziale od <CODE>0x200 do 0x3FF</CODE>.
<P><CODE>IRQ</CODE> - przerwanie sprzêtowe, na które jest skonfigurowana
karta. Odpowiednie warto¶ci s± zale¿ne od konkretnej karty, ale
zwykle s± to 5, 7, 9, 10, 11, 12 i 15. Pozosta³e warto¶ci s±
zwykle u¿ywane przez popularne urz±dzenia takie jak dyski twarde
IDE, napêdy dyskietek, porty szeregowe itp.
<P><CODE>dma</CODE> - kana³ DMA (Direct Memory Access), którego u¿ywa karta.
W zasadzie odnosi siê tylko do kart bus-mastering. Karty PCI i VLB
maj± domy¶lnie tryb bus-mastering i nie wymagaj± kana³u ISA DMA.
<P><CODE>SCSI-ID</CODE> - identyfikator, którego u¿ywa dany kontroler do
samoidentyfikacji na szynie SCSI. Tylko niektóre kontrolery
pozwalaj± na zmianê tej warto¶ci, poniewa¿ wiêkszo¶æ ma j±
zapisan± wewn±trz siebie. Standardow± warto¶ci± jest 7, ale
urz±dzenia Seagate i Future Domain TMC-950 u¿ywaj± 6.
<P><CODE>PARITY</CODE> - czy dany kontroler spodziewa siê od przy³±czonych
urz±dzeñ kontroli parzysto¶ci przy wymianie wszystkich informacji.
1 oznacza w³±czenie sprawdzania parzysto¶ci, 0 je wy³±cza. I znowu
nie wszystkie kontrolery pozwalaj± na zmianê tej warto¶ci.
<P>
<H3>Kontrolery aha151x, aha152x, aic6260, aic6360, SB16-SCSI (`aha152x=')</H3>

<P>
<P>Numery aha odnosz± siê do kart a numery aic do w³a¶ciwego procesora
SCSI na kartach tego typu, w³±czaj±c kartê SoundBlaster-16 SCSI.
<P>Podczas przeszukiwania tej karty, j±dro próbuje znale¼æ
zainstalowany BIOS, a je¶li go nie ma, j±dro nie znajdzie twojej
karty. Wtedy musisz u¿yæ argumentu startowego w postaci:
<P>
<HR>
<PRE>
         aha152x=IOBASE[,IRQ[,SCSI-ID[,powt[,parity]]]]
</PRE>
<HR>
<P>Zauwa¿, ¿e je¶li sterownik zosta³ skompilowany z w³±czon± opcj±
debug, mo¿liwa jest do podania tak¿e szósta warto¶æ ustawiaj±ca
poziom ¶ledzenia.
<P>Wszystkie parametry zosta³y opisane powy¿ej, a parametr <CODE>powt</CODE>
pozwala na od³±czenie lub ponowne pod³±czenie urz±dzenia je¶li
jego warto¶ci± nie jest 0. Przyk³adowe u¿ycie mo¿e byæ takie:
<P>
<HR>
<PRE>
        aha152x=0x340,11,7,1
</PRE>
<HR>
<P>Zauwa¿, ¿e parametry musz± byæ podane w odpowiedniej kolejno¶ci;
to znaczy, ¿e je¶li chcesz podaæ warto¶æ parzysto¶ci musisz podaæ
najpierw IOBASE, IRQ, SCSI-ID, i POWT.
<P>
<H3>Kontroler aha154x. ("aha1542=")</H3>

<P>
<P>To s± karty serii aha154x. Seria kart aha1542 ma w sobie wbudowany
kontroler stacji dyskietek i82077, a aha1540 - nie ma. S± to karty
typu busmaster i maj± parametry do ustawienia swojej "uczciwo¶ci",
która jest u¿ywana do dzielenia siê szyn± z innymi urz±dzeniami.
Odpowiedni argument startowy wygl±da nastêpuj±co:
<P>
<HR>
<PRE>
        aha1542=IOBASE[,buson,busoff[,dmaspeed]]
</PRE>
<HR>
<P>Mo¿liwe warto¶ci IOBASE to:
<CODE>0x130, 0x134, 0x230, 0x234, 0x330, 0x334</CODE>.
Klony oryginalnych kart mog± przyjmowaæ inne warto¶ci.
<P>Warto¶ci <CODE>buson i busoff</CODE> odnosz± siê do liczby mikrosekund
przez jak± karta przejmuje kontrolê nad szyn± ISA. Warto¶ciami
domy¶lnymi s±: buson - 11us, busoff - 4us, tak aby inne karty (jak
np. ISA LANCE Ethernet) mia³y szansê siê dostaæ do szyny ISA.
<P>Warto¶æ <CODE>dmaspeed</CODE> odnosi siê do prêdko¶ci (w MB/s), z jak±
dzia³aj± transfery DMA (Direct Memory Access). Warto¶ci± domy¶ln±
jest 5 MB/s. Nowe typy kart pozwalaj± na ustawienie tej
warto¶ci programowo, starsze - poprzez zworki. Mo¿esz podaæ
warto¶æ do 10 MB/s zak³adaj±c, ¿e twoja p³yta g³ówna to wytrzyma.
Eksperymentuj ostro¿nie je¶li u¿ywasz warto¶ci wiêkszych od 5 MB/s.
<P>
<H3>Kontrolery aha274x, aha284x, aic7xxx ("aic7xxx=")</H3>

<P>
<P>Kontrolery te przyjmuj± argument w postaci:
<P>
<HR>
<PRE>
        aic7xxx=extended,no_reset
</PRE>
<HR>
<P>Warto¶æ <CODE>extended</CODE>, je¶li jest ró¿na od zera, okre¶la czy
t³umaczenie geometrii du¿ych dysków jest w³±czone czy nie.
Argument <CODE>no_reset</CODE>, je¶li jest ró¿ny od zera, informuje
sterownik, aby nie resetowaæ szyny SCSI podczas ustawiania
kontrolera.
<P>
<H3>Kontroler SCSI AdvanSys. ("advansys=")</H3>

<P>
<P>Sterownik AdvanSys przyjmuje do czterech adresów I/O, które bêd±
przeszukiwane w celu znalezienia karty SCSI AdvanSys. Zauwa¿, ¿e
warto¶ci te (je¶li s± u¿ywane) nie wp³ywaj± w ¿aden sposób na
wykrywanie EISA czy PCI. Maj± znaczenie tylko w przypadku kart ISA
i VLB. Dodatkowo, je¶li sterownik zosta³ skompilowany z w³±czon±
opcj± ¶ledzenia, poziom ¶ledzenia mo¿e byæ ustawiony poprzez
dodanie parametru <CODE>0xdeb[0-F]</CODE>. Znaki <CODE>0-F</CODE>
pozwalaj± na ustawienie poziomu ¶ledzenia na jeden z 16 poziomów.
<P>
<H3>Kontroler Always IN2000. ("in2000=")</H3>

<P>
<P>W przeciwieñstwie do innych adapterów SCSI, ten adapter u¿ywa
przedrostków w postaci ³añcuchów ASCII dla swoich warto¶ci
liczbowych. Oto lista jego parametrów:
<P>IOPORT:ADDR - gdzie ADDR jest adresem I/O karty (zwykle bez ROM-u).
<P>NORESET - Nie ma dodatkowych parametrów. Zapobiega zresetowaniu
szyny SCSI podczas startu.
<P>NOSYNC:X - X jest mask± bitów, gdzie pierwsze siedem bitów
odpowiada siedmiu mo¿liwym sterownikom SCSI (bit 0 - urz±dzeniu
#0, itd). Ustaw dany bit, aby zapobiec synchronicznym
negocjacjom na tym urz±dzeniu. Standardowo synchroniczne
negocjacje s± wy³±czone w sterowniku dla wszystkich urz±dzeñ.
<P>PERIOD:NS - NS jest minimaln± ilo¶ci± nanosekund w cyklu transferu
danych SCSI. Domy¶ln± warto¶ci± jest 500; inne akceptowane
warto¶ci to 250 i 1000.
<P>DISCONNECT:X - X=0 - nie pozwalaj na od³±czenia, X=1 - rób
adaptacyjne od³±czenia, X=2 - zawsze pozwalaj na od³±czenia.
<P>DEBUG:X - je¶li zdefiniowano symbol "DEBUGGING_ON" X jest mask±
bitów, która ustawia ró¿ne sposoby wydruku ¶ledzenia - odno¶nie
konkretnych warto¶ci zajrzyj do pliku <CODE>/linux/drivers/scsi/in2000.h</CODE>.
<P>PROC:X - je¶li zdefiniowano symbol "PROC_INTERFACE", X jest mask±
bitów, która okre¶la jak dzia³a interfejs /proc i co robi - odno¶nie
konkretnych warto¶ci zajrzyj do pliku <CODE>/linux/drivers/scsi/in2000.h</CODE>.
<P>Oto niektóre przyk³adowe u¿ycia tego argumentu:
<P>
<HR>
<PRE>
        in2000=ioport:0x220,noreset
        in2000=period:250,disconnect:2,nosync:0x03
        in2000=debug:0x1e
        in2000=proc:3
</PRE>
<HR>
<P>
<H3>Sprzêt na podstawie AMD AM53C974. ("AM53C974=")</H3>

<P>
<P>W przeciwieñstwie do innych sterowników ten nie przyjmuje
parametrów I/O, IRQ, czy DMA. (Poniewa¿ AM53C974 jest urz±dzeniem
PCI, nie ma potrzeby tego robiæ) W zamian za to, podawane parametry
u¿ywane s± do ustawiania trybów i prêdko¶ci transferu, które maj±
byæ u¿ywane pomiêdzy adapterem a urz±dzeniem docelowym. Najlepiej
opisaæ to przyk³adem:
<P>
<HR>
<PRE>
        AM53C974=7,2,8,15
</PRE>
<HR>
<P>Linijka ta zosta³aby zinterpretowana nastêpuj±co: Do komunikacji
pomiêdzy kontrolerem o numerze SCSI-ID 7 a urz±dzeniem o numerze
SCSI-ID 2 maj± byæ u¿yte: transfer - 8MHz w trybie synchronicznym
z maksimum 15-bajtowym offsetem. Wiêcej szczegó³ów znajduje
siê w pliku <CODE>linux/drivers/scsi/README.AM53C974</CODE>.
<P>
<H3>Kontrolery SCSI BusLogic z j±drem w wersji 1.2. ("buslogic=")</H3>

<P>
<P>W starszych wersjach j±dra, sterownik buslogic akceptuje tylko
jeden parametr, który jest adresem I/O. Ma to byæ jedna z
nastêpuj±cych warto¶ci:
<CODE>0x130, 0x134, 0x230, 0x234, 0x330, 0x334</CODE>.
<P>
<H3>Kontroler SCSI BusLogic z j±drem w wersji 2.x. ("BusLogic=")</H3>

<P>
<P>W wersjach j±dra 2.x, sterownik BusLogic przyjmuje wiele parametrów.
(!!! Uwa¿aj na wielko¶æ liter w argumencie !!!). Nastêpuj±cy opis
jest wziêty bezpo¶rednio ze sterownika Leonarda N. Zubkoffa ze
¼róde³ j±dra 2.x.
<P>Argumentem startowym dla tego sterownika jest jego nazwa
"BusLogic=" (jeszcze raz przypominam o zachowaniu wielko¶ci liter),
po której nastêpuje lista parametrów liczbowych oddzielonych
przecinkami oraz ewentualnie lista parametrów ³añcuchowych tak¿e
oddzielonych przecinkami. Wiêksza ilo¶æ argumentów "BusLogic="
mo¿e byæ u¿yta w systemach z wiêksz± ilo¶ci± adapterów BusLogic.
<P>Pierwsza liczba okre¶la adres I/O, pod którym znajduje siê kontroler.
Je¶li nie jest podana, warto¶ci± domy¶ln± jest 0, co oznacza aby
resztê warto¶ci odnie¶æ do pierwszego znalezionego kontrolera
BusLogic. Je¶li podane zostan± jakiekolwiek parametry adresowe I/O
wtedy standardowe przeszukiwanie nie odbywa siê.
<P>Druga liczba okre¶la g³êboko¶æ kolejki (Tagged Queue), która ma
byæ u¿yta dla urz±dzenia docelowego, które obs³uguje kolejkowanie. 
G³êboko¶æ kolejki jest ilo¶ci± poleceñ SCSI jaka jest mo¿liwa do
umieszczenia w kolejce poleceñ do wykonania. Je¶li parametr ten
nie jest podany, warto¶ci± domy¶ln± jest 0, co oznacza u¿ycie
warto¶ci wykrytej automatycznie opartej na ca³kowitej g³êboko¶ci
kolejki adaptera i numerze, typie, prêdko¶ci oraz mo¿liwo¶ciach
wykrytego urz±dzenia docelowego. Dla kontrolerów wymagaj±cych
buforów bounce ISA, g³êboko¶æ kolejki jest automatycznie ustawiana
na BusLogic_TaggedQueueDepth_B, aby unikn±æ nadmiernej prealokacji
pamiêci na bufory bounce DMA.  Urz±dzenia docelowe, które nie
obs³uguj± kolejkowania, u¿ywaj± g³êboko¶ci kolejki
BusLogic_UntaggedQueueDepth.
<P>Trzecia liczba okre¶la czas stabilizacji szyny w sekundach. Jest
to ilo¶æ czasu do odczekania pomiêdzy twardym resetem kontrolera,
który inicjuje reset szyny SCSI a wykonaniem polecenia SCSI. Je¶li
nie jest ona podana, warto¶ci± domy¶ln± jest 0, co oznacza u¿ycie
BusLogic_DefaultBusSettleTime.
<P>Czwarta liczba okre¶la opcje lokalne. Je¶li nie jest ona podana,
warto¶ci± domy¶ln± jest 0. Zauwa¿, ¿e opcje lokalne odnosz± siê
tylko do specyficznych kontrolerów.
<P>Pi±ta liczba okre¶la opcje globalne. Je¶li nie jest ona podana,
warto¶ci± domy¶lna jest 0. Zauwa¿, ¿e opcje globalne odnosz± siê
do wszystkich kontrolerów.
<P>Parametry ³añcuchowe podaje siê w celu kontrolowania kolejkowania,
naprawy b³êdów i wyszukiwania kontrolera.
<P>Parametr odno¶nie kolejkowania zaczyna siê od "TQ:" i pozwala na
wyra¼ne podanie czy kolejkowanie jest dopuszczone na urz±dzeniu
docelowym, które je obs³uguje. Nastêpuj±ce opcje tego parametru s±
dozwolone:
<P>TQ:Default - kolejkowanie bêdzie dopuszczone i oparte
na firmowej wersji kontrolera BusLogic i na tym czy warto¶æ
g³êboko¶ci kolejki pozwala na kolejkowanie poleceñ.
<P>TQ:Enable - kolejkowanie bêdzie dozwolone dla wszystkich
urz±dzeñ docelowych na danym kontrolerze zamazuj±c wszelkie limity,
które wynika³yby z ustawieñ firmowych.
<P>TQ:Disable - kolejkowanie bêdzie niedozwolone dla wszystkich
urz±dzeñ docelowych na danym adapterze.
<P>TQ:&lt;Per-Target-Spec&gt; - kolejkowanie bêdzie kontrolowane
indywidualnie dla ka¿dego urz±dzenia docelowego.
&lt;Per-Target-Spec&gt; - ci±g znaków "N" i "X". "Y" zezwala na
kolejkowanie, "N" nie pozwala na nie, a "X" u¿ywa warto¶ci
domy¶lnej opartej na wersji firmowej. Pierwszy znak odnosi siê do
urz±dzenia 0, drugi - do urz±dzenia 1 itd. Je¶li ci±g znaków "Y",
"N" i "X" nie pokrywa wszystkich urz±dzeñ docelowych, dla urz±dzeñ
nie pokrytych u¿ywany jest znak "X" czyli warto¶æ domy¶lna.
<P>Zauwa¿, ¿e wyra¼ne ¿±danie kolejkowania mo¿e prowadziæ do
problemów; mo¿liwo¶æ ta zosta³a wprowadzona, aby wy³±czaæ
kolejkowanie dla urz±dzeñ docelowych, które nie obs³uguj± go
poprawnie.
<P>Parametr odno¶nie naprawy b³êdów zaczyna siê od "ER:" i pozwala na
wyra¼ne zezwolenie uruchamiania sekwencji naprawy b³êdów kiedy
wywo³ane zostanie polecenie ResetCommand z powodu niepowodzenia
wykonania jakiego¶ polecenia SCSI. Dostêpne s± nastêpuj±ce opcje
dla tego parametru:
<P>ER:Default - sekwencja naprawy b³êdów wybierze pomiêdzy twardym
resetem a resetem szyny w zale¿no¶ci od zaleceñ podsystemu SCSI.
<P>ER:HardReset - sekwencja naprawy b³êdów zainicjuje twardy reset
adaptera, który tak¿e spowoduje reset szyny SCSI.
<P>ER:BusDeviceReset - sekwencja naprawy b³êdów wy¶le do urz±dzenia
docelowego powoduj±cego b³±d polecenie resetuj±ce szynê. Je¶li
sekwencja naprawy b³êdów jest ponownie inicjowana dla tego urz±dzenia
docelowego i ¿adne polecenie SCSI do tego urz±dzenia nie wykona³o siê
poprawnie od momentu wys³ania polecenia resetuj±cego, wtedy
zostanie zainicjowany twardy reset.
<P>ER:None - sekwencja naprawy b³êdów zostanie zatrzymana. Opcja ta
powinna byæ podana tylko je¶li reset szyny SCSI i reset szyny
powoduj± ca³kowite i nieodwracalne zawieszenie urz±dzenia
docelowego.
<P>ER:&lt;Per-Target-Spec&gt; - sekwencja naprawy b³êdów bêdzie
kontrolowana indywidualnie dla ka¿dego urz±dzenia docelowego.
&lt;Per-Target-Spec&gt; jest ci±giem znaków "H", "B" i "N". "D"
powoduje zachowanie domy¶lne, "H" - twardy reset, "B" - reset
szyny, "N" - zatrzymanie sekwencji naprawy b³êdów. Pierwszy znak
odnosi siê do urz±dzenia 1, drugi - do drugiego, itd. Je¶li ci±g
znaków nie pokrywa wszystkich urz±dzeñ docelowych, wtedy dla
urz±dzeñ nie pokrytych przyjmuje siê "D" czyli zachowanie domy¶lne.
<P>Parametry odno¶nie przeszukiwania adaptera s± nastêpuj±ce:
<P>NoProbe - nie przeprowadzaæ ¿adnego przeszukiwania - ¿adne
kontrolery BusLogic nie zostan± znalezione.
<P>NoProbeISA - nie przeprowadzaæ standardowego przeszukiwania
adresów I/O ISA - wykryte zostan± tylko kontrolery PCI.
<P>NoSortPCI - kontrolery PCI zostan± ponumerowane wg. porz±dku
ustalonego przez PCI BIOS, ignoruj±c jakiekolwiek ustawienia
opcji AutoSCSI "Use Bus and Device # For PCI Scanning Seq.".
<P>
<H3>Karty EATA SCSI. ("eata=")</H3>

<P>
<P>Od pó¼nych wersji 2.0 j±dra, sterownik EATA przyjmuje argument
startowy, który specyfikuje adres bazowy I/O, który ma byæ
przeszukiwany. Forma tego argumentu to:
<P>
<HR>
<PRE>
        eata=iobase1[,iobase2][,iobase3]...[,iobaseN]
</PRE>
<HR>
<P>Sterownik bêdzie przeszukiwa³ adresy w takiej kolejno¶ci w jakiej
zosta³y podane.
<P>
<H3>Future Domain TMC-8xx, TMC-950. ("tmc8xx=")</H3>

<P>
<P>Algorytm wyszukuj±cy dla tych urz±dzeñ SCSI szuka zainstalowanego
BIOS-u, a je¶li taki nie jest zainstalowany, karta nie zostanie
znaleziona. Albo je¶li sygnatura twojego BIOS-u nie zostanie
rozpoznana wtedy karta tak¿e nie zostanie znaleziona. W tych
przypadkach bêdziesz musia³ u¿yæ argumentu startowego w formie:
<P>
<HR>
<PRE>
        tmc8xx=mem_base,irq
</PRE>
<HR>
<P>Warto¶æ <CODE>mem_base</CODE> okre¶la ilo¶æ pamiêci przeznaczonej na
odwzorowanie obszaru I/O u¿ywanego przez dan± kartê. Zwykle jest to
jedna z poni¿szych warto¶ci:<BR>
<CODE>0xc8000, 0xca000, 0xcc000, 0xce000, 0xdc000, 0xde000</CODE>.n
<P>
<P>
<H3>Future Domain TMC-16xx, TMC-3260, AHA-2920. ("fdomain=") </H3>

<P>
<P>Sterownik wykrywa te karty na podstawie znanych sygnatur ROM
BIOS-ów. Pe³n± listê znanych BIOS-ów znajdziesz w pliku
<CODE>linux/drivers/scsi/fdomain.c</CODE>, jak i wiele innych
informacji. Je¶li twój BIOS nie jest znany, to mo¿esz podaæ
parametry bezpo¶rednio w formie:
<P>
<HR>
<PRE>
        fdomain=iobase,irq[,scsi_id]
</PRE>
<HR>
<P>
<H3>Port równoleg³y IOMEGA / sterownik ZIP. ("ppa=")</H3>

<P>
<P>Ten argument przeznaczony jest dla kontrolera SCSI portu
równoleg³ego SCSI, który jest wbudowany w sterownik IOMEGA ZIP.
Mo¿e tak¿e dzia³aæ z oryginalnym urz±dzeniem IOMEGA PPA3. Argument
startowy dla tego sterownika ma formê:
<P>
<HR>
<PRE>
        ppa=iobase,speed_high,speed_low,nybble
</PRE>
<HR>
<P>Wszystkie warto¶ci oprócz IOBASE s± opcjonalne. Je¶li chcesz
zmieniaæ któr±¶ z tych trzech opcjonalnych warto¶ci lepiej
przeczytaj plik <CODE>linux/drivers/scsi/README.ppa</CODE>.
<P>
<H3>Kontrolery oparte na NCR5380. ("ncr5380=")</H3>

<P>
<P>W zale¿no¶ci od twojej karty, 5380 mo¿e odwzorowywaæ albo porty I/O
albo pamiêæ. (Adres poni¿ej 0x400 zwykle oznacza odwzorowywanie
adresów I/O, ale PCI i EISA u¿ywaj± adresów I/O powy¿ej 0x3FF.)
W ka¿dym z przypadków podajesz adres, numer IRQ i numer kana³u
DMA. Przyk³adem dla karty z odwzorowywaniem portów I/O mo¿e byæ:
<P>
<HR>
<PRE>
      ncr5380=0x350,5,3
</PRE>
<HR>
<P>Je¶li karta nie u¿ywa IRQ, wtedy podajemy 255 (0xFF) jako numer
IRQ. Warto¶æ 254 (0xFE) oznacza automatyczne wykrycie numeru
przerwania. Wiêcej szczegó³ów znajdziesz w pliku
<CODE>linux/drivers/scsi/README.g_NCR5380</CODE>.
<P>
<H3>Kontrolery oparte na NCR53c400. ("ncr53c400=")</H3>

<P>
<P>Kontroler ten jest obs³ugiwany przez ten sam sterownik co opisany
wy¿ej 5380. Argument startowy przyjmuje identyczne warto¶ci za
wyj±tkiem DMA, którego 53c400 nie u¿ywa.
<P>
<H3>Kontrolery oparte na NCR53c406a. ("ncr53c406a=")</H3>

<P>
<P>Argument startowy tego sterownika ma formê:
<P>
<HR>
<PRE>
        ncr53c406a=PORTBASE,IRQ,FASTPIO
</PRE>
<HR>
<P>gdzie IRQ i FASTPIO s± parametrami opcjonalnymi. Warto¶æ
przerwania = 0, wy³±cza u¿ycie przerwania. Warto¶æ FASTPIO = 1
w³±cza u¿ycie instrukcji <CODE>insl i outsl</CODE> zamiast instrukcji
jedno-bajtowych <CODE>inb i outb</CODE>. Sterownik mo¿e tak¿e
przyjmowaæ DMA jako opcjê podczas kompilacji.
<P>
<H3>Pro Audio Spectrum. ("pas=16")</H3>

<P>
<P>PAS16 u¿ywa uk³adu SCSI NCR5380, a nowsze modele obs³uguj±
konfiguracjê bezzworkow±. Argument startowy ma postaæ:
<P>
<HR>
<PRE>
        pas16=iobase,irq
</PRE>
<HR>
<P>Jedyn± ró¿nic± jest to, ¿e mo¿esz podaæ numer przerwania 255
(0xFF), które poinformuje sterownik, ¿eby pracowa³ bez u¿ywania
przerwania, aczkolwiek przy utracie jako¶ci. IOBASE ma zwykle
warto¶æ 0x388.
<P>
<H3>Seagate ST-0x ("st0x=")</H3>

<P>
<P>Algorytm wyszukiwania dla tych kontrolerów szuka zainstalowanego
BIOS-u, a je¶li takiego nie znajdzie, lub je¶li sygnatura w
BIOS-ie nie zostanie rozpoznana, karta nie zostanie zidentyfikowana.
W takich przypadkach musisz u¿yæ argumentu startowego w formie:
<P>
<HR>
<PRE>
        st0x=mem_base,irq
</PRE>
<HR>
<P>Warto¶æ <CODE>mem_base</CODE> okre¶la obszar adresów I/O odwzorowywany,
którego u¿ywa karta. Jest to zwykle jedna z poni¿szych warto¶ci:
<CODE>0xc8000, 0xca000, 0xcc000, 0xce000, 0xdc000, 0xde000</CODE>.
<P>
<H3>Trantor T128. ("t128=")</H3>

<P>
<P>Te karty s± tak¿e oparte na uk³adzie NCR5280 i akceptuj±
nastêpuj±ce parametry:
<P>
<HR>
<PRE>
        t128=mem_base,irq
</PRE>
<HR>
<P>Warto¶ci dla <CODE>mem_base</CODE> to z regu³y:<BR>
<CODE>0xcc000, 0xc8000, 0xdc000, 0xd8000</CODE>.
<P>
<H3>Karta Ultrastor SCSI. ("u14-34f=")</H3>

<P>
<P>Zauwa¿, ¿e zdaje siê, ¿e s± dwa niezale¿ne sterowniki dla tej
karty, tj. <CODE>CONFIG_SCSI_U14_34F</CODE>, który u¿ywa <CODE>u14-34f.c</CODE> i
<CODE>CONFIG_SCSI_ULTRASTOR</CODE>, który u¿ywa <CODE>ultrastor.c</CODE>. u14-34f
jest tym (w pó¼nych j±drach 2.0), który przyjmuje argument
startowy w formie:
<P>
<HR>
<PRE>
        u14-34f=iobase1[,iobase2][,iobase3]...[,iobaseN]
</PRE>
<HR>
<P>Sterownik bêdzie przeszukiwa³ adresy w podanej kolejno¶ci.
<P>
<H3>Karty Western Digital WD7000. ("wd7000=")</H3>

<P>
<P>Sterownik dla wd7000 szuka znanego ³añcucha BIOS ROM i zna kilka
standardowych ustawieñ konfiguracji. Je¶li ustawienia te nie s±
poprawne albo masz nierozpoznan± wersjê BIOS-u, mo¿esz u¿yæ
argumentu startowego w formie:
<P>
<HR>
<PRE>
        wd7000=irq,dma,iobase
</PRE>
<HR>
<P>
<H2>4.3 Kontrolery SCSI nie przyjmuj±ce parametrów.</H2>

<P>
<P>Obecnie nastêpuj±ce karty nie przyjmuj± ¿adnych argumentów
startowych. W niektórych wypadkach mo¿esz <EM>na si³ê</EM> zmieniæ
warto¶ci, edytuj±c kod ¼ród³owy sterownika, je¶li ju¿ musisz.
<P>
<PRE>
        Adaptec aha1740 (próbkowanie EISA),
        NCR53c7xx,8xx (PCI, oba sterowniki),
        Qlogic Fast (0x230, 0x330),
        Qlogic ISP (PCI)
</PRE>
<P>
<H2><A NAME="s5">5. Dyski twarde.</A></H2>

<P>
<P>Ta sekcja wymienia wszystkie argumenty startowe zwi±zane ze
standardowymi dyskami twardymi takimi jak: MFM/RLL, ST-506, XT i
IDE. Zauwa¿, ¿e oba sterowniki IDE jak i ST-506 akceptuj± ten sam
argument: "hd=".
<P>
<H2>5.1 Parametry dla dysków i CD-ROM-ów IDE.</H2>

<P>
<P>Sterownik IDE akceptuje wiele parametrów, od okre¶lenia geometrii
dysku do obs³ugi zaawansowanych, czy ¼le wykonanych uk³adów
kontrolerów. Poni¿ej wymienione s± wszystkie mo¿liwe argumenty
startowe. Aby dowiedzieæ siê wiêcej na temat szczegó³owego opisu
<EM>naprawdê</EM> powinienie¶ zajrzeæ do pliku
<CODE>linux/Documentation/ide.txt</CODE>, z którego to streszczenie
zosta³o wyci±gniête.
<P>
<HR>
<PRE>
      "hdx=" - jest rozpoznawalny przez wszystkie "x" od "a" do "h",
      jak np. "hdc".
      
      "idex=" - jest rozpoznawalny przez wszystkie "x" od "0" do "3",
      jak np. "ide1".
      
      "hdx=noprobe" - napêd mo¿e byæ, ale go nie szukaj,
      "hdx=none" - napêdu nie ma, zignoruj CMOS i nie szukaj go,
      "hdx=nowerr" - zignoruj bit WRERR_STAT w tym napêdzie,
      "hdx=cdrom" - napêd jest obecny i jest CD-ROM-em,
      "hdx=cyl,head,sect" - napêd jest obecny z podan± geometri±,
      "hdx=autotune" - sterownik bêdzie próbowa³ ustawiæ prêdko¶æ
        interfejsu na najszybsze obs³ugiwane PIO je¶li jest to mo¿liwe
        tylko dla tego napêdu. Nie jest to obs³ugiwane przez wszystkie
        uk³ady, i ca³kiem prawdopodobne, ¿e bêdzie sprawia³o k³opoty
        przy starszych/dziwnych napêdach IDE.
        
      "idex=noprobe" - nie próbuj u¿ywaæ tego interfejsu,
      "idex=base" - szukaj interfejsu w podanym adresie, gdzie base
        to przewa¿nie 0x1F0 lub 0x170 a "ctl" to "base"+0x206,
      "idex=base,ctl" - okre¶lenie base i ctl,
      "idex=base,ctl,irq - okre¶lenie base, ctl i irq,
      "idex=autotune" - sterownik bêdzie próbowa³ ustawiæ prêdko¶æ
        interfejsu na najszybsze obs³ugiwane PIO, dla wszystkich
        napêdów na tym interfejsie. Nie jest to obs³ugiwane przez wszystkie
        uk³ady, i ca³kiem prawdopodobne, ¿e bêdzie sprawia³o k³opoty
        przy starszych/dziwnych napêdach IDE,
      "idex=noautotune" - sterownik nie bêdzie próbowa³ ustawiæ
        prêdko¶ci interfejsu. Jest to zachowanie standardowe
        wiêkszo¶ci uk³adów oprócz cmd640.
      "idex=serialize" - nie nak³adaj operacji na idex i ide(x^1).
</PRE>
<HR>
<P>Nastêpuj±ce parametry s± wa¿ne TYLKO dla ide0, a warto¶ci
domy¶lnych dla portów base i ctl nie wolno zmieniaæ.
<P>
<HR>
<PRE>
        "ide0=dtc2278"          : szukaj/obs³uguj interfejs DTC2278,
        "ide0=ht6560b"          : szukaj/obs³uguj interfejs HT6560B,
        "ide0=cmd640_vlb"       : *WYMAGANE* dla kart VLB z uk³adem CMD640,
                          (nie dla PCI - wykrywane automatycznie)
        "ide0=qd6580"           : szukaj/obs³uguj interfejs qd6580,
        "ide0=ali14xx"          : szukaj/obs³uguj uk³ady ali14xx (ALI M1439/M1445),
        "ide0=umc8672"          : szukaj/obs³uguj uk³ady umc8672,
</PRE>
<HR>
<P>Wszystko inne jest odrzucane z informacj± "BAD OPTION" (czyli "z³a
opcja").
<P>
<H2>5.2 Parametry standardowego sterownika ST-506. ("hd=")</H2>

<P>
<P>Standardowy sterownik dysku mo¿e zaakceptowaæ parametry dotycz±ce
geometrii dysków podobnych do sterownika IDE. Aczkolwiek zauwa¿, ¿e
spodziewa siê on tylko trzech warto¶ci (C/H/S) - jedna mniej lub
wiêcej i po cichutku ciê zignoruje. Akceptuje on tylko argument "hd=",
tak, ¿e "hda=", "hdb=" itd. nie s± brane pod uwagê. Format tego
argumentu to:
<P>
<HR>
<PRE>
        hd=cyls,heads,sects
</PRE>
<HR>
<P>gdzie cyls to ilo¶æ cylindrów, heads - g³owic; sects - sektorów.
Je¶li s± zainstalowane dwa dyski, nale¿y powy¿sze powtórzyæ z
geometri± dysku drugiego.
<P>
<H2>5.3 Parametry sterownika dysku XT. ("xd=")</H2>

<P>
<P>Je¶li jeste¶ na tak nieszczê¶liwym miejscu i u¿ywasz jednej z tych
starych kart, które przenosz± dane z zabójcz± prêdko¶ci±
dochodz±c± w porywach do 125kB/s WYRZUÆ J¡ NATYCHMIAT I KUP NOW¡ !!!
A powa¿nie. Algorytm wyszukiwania dla tych kart szuka zainstalowanego
BIOS-u, a je¶li takiego nie znajdzie, lub je¶li sygnatura w
BIOS-ie nie zostanie rozpoznana, karta nie zostanie zidentyfikowana.
W takich przypadkach musisz u¿yæ argumentu startowego w formie:
<P>
<HR>
<PRE>
        xd=type,irq,iobase,dma_chan
</PRE>
<HR>
<P>Warto¶æ <CODE>type</CODE> okre¶la konkretnego wykonawcê karty, i jest
jedn± z: 0=generic; 1=DTC; 2,3,4=Western Digital, 5,6,7=Seagate; 8=OMTI.
Jedyn± ró¿nic± pomiêdzy ró¿nymi typami tego samego wykonawcy jest
³añcuch w BIOS-ie u¿ywany do autodetekcji, który nie jest u¿ywany
je¶li jest podany typ.
<P>Funkcja <CODE>xd_setup()</CODE> nie sprawdza warto¶ci, i przyjmuje, ¿e
wpisa³e¶ wszystkie cztery. Nie za³amuj siê. Tutaj jest przyk³ad
dla kontrolera WD1002 z wy³±czonym/usuniêtym BIOS-em, u¿ywaj±cym
domy¶lnych parametrów kontrolera XT:
<P>
<HR>
<PRE>
        xd=2,5,0x320,3
</PRE>
<HR>
<P>
<H2><A NAME="s6">6. CD-ROM-y (Napêdy inne ni¿ SCSI/ATAPI/IDE).</A></H2>

<P>
<P>Ta sekcja wymienia wszystkie mo¿liwe argumenty startowe odnosz±ce
siê do CD-ROM-ów. Zauwa¿, ¿e nie zawieraj± siê tutaj CD-ROM-y typu
SCSI czy IDE/ATAPI. Przeczytaj odpowiedni± sekcjê dla tych CD-ROM-ów.
<P>Zauwa¿ te¿, ¿e wiêkszo¶æ z tych CD-ROM-ów ma pliki z dokumentacj±,
które <EM>powiniene¶</EM> przeczytaæ. Wszystkie s± w katalogu
<CODE>linux/Documentation/cdrom</CODE>.
<P>
<H2>6.1 Interfejs Aztech. ("aztcd=")</H2>

<P>
<P>Sk³adnia argumentu dla tej karty to:
<P>
<HR>
<PRE>
        aztcd=iobase[,magic_number]
</PRE>
<HR>
<P>Je¶li ustawisz parametr <CODE>magic_number</CODE> na 0x79 sterownik
bêdzie próbowa³ siê uruchomiæ i uruchomi siê w przypadku
nieznanego typu urz±dzenia firmowego. Wszystkie inne warto¶ci s±
ignorowane.
<P>
<H2>6.2 Interfejs Sony CDU-31A i CDU-33A. ("cdu31a=")</H2>

<P>
<P>Ten interfejs CD-ROM-u znajduje siê na niektórych kartach
d¼wiêkowych Pro Audio Spectrum i innych kartach obs³uguj±cych
interfejs Sony. Sk³adnia tego argumentu to:
<P>
<HR>
<PRE>
        cdu31a=iobase,[irq[,is_pas_card]]
</PRE>
<HR>
<P>Podaj±c warto¶æ IRQ = 0 informujesz sterownik, ¿e przerwania
sprzêtowe nie s± obs³ugiwane (jak na niektórych kartach PAS). Je¶li
twoja karta obs³uguje przerwania, powiniene¶ ich u¿yæ poniewa¿
zmniejszaj± u¿ycie procesora na karcie.
<P>Je¶li u¿ywasz karty Pro Audio Spectrum podaj parametr "is_pas_card"
jako PAS, a je¶li nie to nie powiniene¶ go wcale podawaæ.
<P>
<H2>6.3 Interfejs Sony CDU-535. ("sonycd535=")</H2>

<P>
<P>Sk³adnia argumentu dla tego interfejsu to:
<P>
<HR>
<PRE>
        sonycd535=iobase[,irq]
</PRE>
<HR>
<P>Zero mo¿e byæ u¿yte dla warto¶ci iobase jako "znak zajmuj±cy
miejsce" (bez ¿adnego znaczenia dla sterownika) je¶li kto¶ chce
podaæ warto¶æ IRQ.
<P>
<H2>6.4 Interfejs GoldStar. ("gscd=")</H2>

<P>
<P>Sk³adnia argumentu dla tego interfejsu to:
<P>
<HR>
<PRE>
        gscd=iobase
</PRE>
<HR>
<P>gdzie iobase jest adresem I/O.
<P>
<H2>6.5 Interfejs ISP16. ("isp16=")</H2>

<P>
<P>Sk³adnia argumentu dla tego interfejsu to:
<P>
<HR>
<PRE>
        isp16=[port[,irq[,dma]]][[,]drive_type]
</PRE>
<HR>
<P>Podaj±c 0 dla <CODE>IRQ lub DMA</CODE> informujesz sterownik, ¿e nie
bêd± one u¿ywane. Warto¶æ parametru <CODE>drive_type</CODE> to jedna
z: <CODE>noisp16, Sanyo, Panasonic, Sony i Mitsumi</CODE>.
Podanie warto¶ci <CODE>noisp16</CODE> wy³±czy sterownik zupe³nie.
<P>
<H2>6.6 Interfejs Mitsumi Standard. ("mcd=")</H2>

<P>
<P>Sk³adnia argumentu dla tego interfejsu to:
<P>
<HR>
<PRE>
        mcd=iobase,[irq[,wait_value]]
</PRE>
<HR>
<P>Warto¶æ <CODE>wait_value</CODE> jest u¿ywana jako wewnêtrzna warto¶æ
timeout dla tych, którzy maj± problemy ze swoimi napêdami i
mo¿e, ale nie musi byæ zaimplementowana. Zale¿y to od definicji
odpowiedniego symbolu podczas kompilacji.
<P>
<H2>6.7 Interface Mitsumi XA/MultiSession. ("mcdx=")</H2>

<P>
<P>Obecnie ten "eksperymentalny" sterownik ma funkcjê ustawiaj±c±,
ale nie przyjmuje ona jeszcze ¿adnych parametrów (1.3.15).
(Od t³umacza: W wersji j±dra 2.0.18 tak¿e nie przyjmuje.)
Odnosi siê on do tego samego sprzêtu co powy¿ej tyle, ¿e ma trochê
rozszerzone mo¿liwo¶ci.
<P>
<H2>6.8 Optics Storage Interface. ("optcd=")</H2>

<P>
<P>Sk³adnia argumentu dla tej karty to:
<P>
<HR>
<PRE>
        optcd=iobase
</PRE>
<HR>
<P>
<H2>6.9 Interfejs Philips CM206. ("cm206=")</H2>

<P>
<P>Sk³adnia argumentu dla tej karty to:
<P>
<HR>
<PRE>
        cm206=[iobase][,irq]
</PRE>
<HR>
<P>Sterownik zak³ada, ¿e liczby miêdzy 3 a 11 to numery przerwañ IRQ, a
liczby pomiêdzy 0x300 a 0x370 to porty I/O, tak wiêc mo¿esz podaæ
jeden lub oba argumenty w jakimkolwiek porz±dku. Mo¿na tak¿e podaæ
<CODE>cm206=auto</CODE>, aby sterownik sam znalaz³ kartê.
<P>
<H2>6.10 Interfejs Sanyo. ("sjcd=")</H2>

<P>
<P>Sk³adania argumentu dla tej karty to:
<P>
<HR>
<PRE>
        sjcd=iobase[,irq[,dma_channel]]
</PRE>
<HR>
<P>
<H2>6.11 Interfejs SoundBlaster Pro. ("sbpcd=")</H2>

<P>
<P>Sk³adnia argumentu dla tej karty to:
<P>
<HR>
<PRE>
        sbpcd=iobase,type
</PRE>
<HR>
<P>gdzie <CODE>type</CODE> jest jednym z ³añcuchów: SounBlaster,
LaserMate lub SPEA. (Wielko¶æ liter jest wa¿na !!!). I/O base jest
adresem I/O interfejsu CD-ROM-u, a <EM>nie</EM> interfejsu
d¼wiêkowego.
<P>
<H2><A NAME="s7">7. Inne urz±dzenia.</A></H2>

<P>
<P>Wszelkie urz±dzenia, które nie zaliczaj± siê do wy¿ej wymienionych
zosta³y wrzucone tutaj.
<P>
<H2>7.1 Urz±dzenia Ethernet. ("ether=")</H2>

<P>
<P>Ró¿ne sterowniki przyjmuj± ró¿ne parametry, ale wszystkie
przyjmuj± przynajmniej nazwê, IRQ oraz adres I/O. W najbardziej
ogólnej postaci wygl±d± to mniej wiêcej tak:
<P>
<HR>
<PRE>
        ether=irq,iobase[,param_1[,param_2,...param_8]]],name
</PRE>
<HR>
<P>Pierwszy argument, który nie jest liczb± uznawany jest za nazwê.
Warto¶ci <CODE>param_n</CODE> zwykle maj± ró¿ne znaczenie dla ka¿dej
karty czy sterownika. Typowe warto¶ci to adres pamiêci dzielonej,
okre¶lenie interfejsu, kana³y DMA itp.
<P>Najpopularniejszym u¿yciem tego parametru jest wymuszenie szukania
drugiej karty Ethernet poniewa¿ domy¶lnie szuka siê tylko jednej.
Tak wygl±da³by przyk³ad:
<P>
<HR>
<PRE>
        ether=0,0,eth1
</PRE>
<HR>
<P>Zauwa¿, ¿e warto¶ci 0 przy IRQ i adresie I/O w powy¿szym
przyk³adzie informuj± sterownik, aby sam ich poszuka³.
<P>WA¯NA UWAGA DLA U¯YTKOWNIKÓW MODU£ÓW: Powy¿sze <EM>nie</EM> wymusi
poszukiwania drugiej karty je¶li u¿ywasz sterownik-a/ów jako modu³
(zamiast wkompilowaæ je w j±dro). Wiêkszo¶æ dystrybucji Linux-owych
jest zbudowana na bazie ma³ego statycznego j±dra i du¿ej ilo¶ci
³adowalnych modu³ów. Parametr <CODE>ether=</CODE> odnosi siê tylko do
sterowników wkompilowanych w j±dro.
<P>Zauwa¿ te¿, ¿e Ethernet-HowTo ma pe³n± dokumentacjê na temat u¿ywania
wiêkszej ilo¶ci kart i na temat parametrów dla konkretnych kart.
Zainteresowani powinni zajrzeæ do tamtego dokumentu, aby
dowiedzieæ siê szczegó³ów na temat swojej karty.
<P>
<H2>7.2 Sterownik do dyskietek. ("floppy=")</H2>

<P>
<P>Jest wiele parametrów do tego sterownika i wszystkie s± wymienione
w pliku <CODE>/linux/drivers/block/README.fd</CODE>. Nastêpuj±ca
informacja zosta³a zaczerpniêta bezpo¶rednio stamt±d.
<P>
<HR>
<PRE>
      floppy=mask,allowed_drive_mask
</PRE>
<HR>
<P>Ustawia maskê bitów dopuszczonych napêdów na <CODE>mask</CODE>. 
Domy¶lnie s± to kana³y 0 i 1 ka¿dego kontrolera. Jest tak, poniewa¿
pewne niestandardowe urz±dzenia (p³yty g³ówne ASUS PCI) zmieniaj±
uk³ad znaków na klawiaturze kiedy próbuj± dostaæ siê do kana³u 2 czy 3.
Ten parametr jest trochê przestarza³y z powodu opcji CMOS-u.
<P>
<HR>
<PRE>
      floppy=all_drives
</PRE>
<HR>
<P>Ustawia maskê bitów dopuszczonych napêdów na wszystkie napêdy. U¿yj
tego je¶li masz wiêcej ni¿ dwa napêdy pod³±czone do kontrolera
dyskietek.
<P>
<HR>
<PRE>
      floppy=asus_pci
</PRE>
<HR>
<P>Ustawia maskê bitów, aby dopu¶ciæ tylko kana³y 0 i 1. (Warto¶æ
domy¶lna)
<P>
<HR>
<PRE>
      floppy=daring
</PRE>
<HR>
<P>Informuje sterownik, ¿e masz "dobrze zachowuj±cy siê" kontroler
do dyskietek. Pozwala to na bardziej wydajn± i p³ynniejsz±
pracê, ale mo¿e siê nie udaæ przy niektórych kontrolerach. Mo¿e
to przyspieszyæ pewne operacje.
<P>
<HR>
<PRE>
      floppy=0,daring
</PRE>
<HR>
<P>Informuje sterownik, aby u¿ywaæ kontrolera ostro¿nie.
<P>
<HR>
<PRE>
      floppy=one_fdc
</PRE>
<HR>
<P>Informuje sterownik, ¿e masz tylko jeden kontroler.
(warto¶æ domy¶lna)
<P>
<HR>
<PRE>
      floppy=two_fdc lub floppy=address,two_fdc
</PRE>
<HR>
<P>Informuje sterownik, ¿e masz dwa kontrolery do dyskietek. Drugi
sterownik znajduje siê pod adresem <CODE>address</CODE>. Je¶li adres
ten nie jest podany - przyjmuje siê warto¶æ domy¶ln±, tj. 0x370.
<P>
<HR>
<PRE>
      floppy=thinkpad
</PRE>
<HR>
<P>Informuje sterownik, ¿e masz kontroler Thinkpad, który u¿ywa
odwrotnego oznaczenia linii zmiany dyskietek.
<P>
<HR>
<PRE>
      floppy=0,thinkpad
</PRE>
<HR>
<P>Informuje sterownik, ¿e nie masz kontrolera Thinkpad.
<P>
<HR>
<PRE>
      floppy=drive,type,cmos
</PRE>
<HR>
<P>Ustawia typ CMOS-u napêdu <CODE>drive</CODE> na <CODE>type</CODE>.
Dodatkowo, napêd ten jest dopuszczony w masce bitów. Jest to
przydatne je¶li masz wiêcej ni¿ dwa napêdy (w fizycznym cmos-ie
mo¿na opisaæ tylko dwa), lub je¶li twój BIOS u¿ywa
niestandardowych typów CMOS-u.
Ustawienie CMOS-u na 0 dla pierwszych dwóch napêdów (domy¶lnie)
zmusza sterownik do czytania fizycznego CMOS-u dla tych napêdów.
<P>
<HR>
<PRE>
      floppy=unexpected_interrupts
</PRE>
<HR>
<P>Wy¶wietl informacjê ostrzegaj±c± je¶li odebrano niespodziewane
przerwanie. (zachowanie domy¶lne)
<P>
<HR>
<PRE>
      floppy=no_unexpected_interrupts lub floppy=L40SX
</PRE>
<HR>
<P>Nie wy¶wietlaj informacji ostrzegaj±cej kiedy odebrano
niespodziewane przerwanie. Jest to potrzebne na niektórych
laptopach IBM L40SX w pewnych trybach wy¶wietlania. (Wygl±da na
to, ¿e jest jaka¶ interakcja pomiêdzy grafik± a dyskietkami.
Niespodziewane przerwania dotycz± wydajno¶ci i mog± byæ spokojnie
ignorowane.)
<P>
<H2>7.3 Sterownik do d¼wiêku. ("sound=")</H2>

<P>
<P>Sterownik d¼wiêku mo¿e tak¿e przyjmowaæ parametry, które zmieniaj±
warto¶ci zapisane podczas kompilacji. Nie jest to zalecane
poniewa¿ jest to operacja skomplikowana. Jest (By³a?) ona opisana w pliku
<CODE>linux/drivers/sound/Readme.Linux</CODE>. Forma argumentu
startowego dla sterownika d¼wiêku to:
<P>
<HR>
<PRE>
        sound=urz1[,urz2[,urz3...[,urz11]]]
</PRE>
<HR>
<P>gdzie ka¿da warto¶æ <CODE>urzN</CODE> ma postaæ <CODE>0xTaaaID</CODE>.
Symbole oznaczaj± w tym formacie:
<P>T - typ urz±dzenia: 1=FM, 2=SB, 3=PAS, 4=GUS, 5=MPU401, 6=SB16,
7=SB16-MPU401,
<P>aaa - adres I/O szesnastkowo,
<P>I - numer IRQ szesnastkowo (tj, 10=a, 11=b, ...),
<P>D - kana³ DMA.
<P>Jak widzisz jest tu trochê ba³aganu. Tak¿e lepiej wkompiluj swoje
w³asne warto¶ci w sterowniku. Podanie <CODE>sound=0</CODE> spowoduje
wy³±czenie sterownika d¼wiêku zupe³nie.
<P>
<H2>7.4 Sterownik do myszy Bus. ("bmouse=")</H2>

<P>
<P>Ten sterownik przyjmuje tylko jeden parametr: jest to warto¶æ IRQ.
<P>
<H2>7.5 Sterownik do myszy MS Bus. ("msmouse=")</H2>

<P>
<P>Ten sterownik przyjmuje tylko jeden parametr: jest to warto¶æ IRQ.
<P>
<H2>7.6 Sterownik do drukarki, ("lp=")</H2>

<P>
<P>Co do j±der w wersji wiêkszej ni¿ 1.3.75, mo¿esz przekazaæ
sterownikowi jakich portów u¿ywaæ a jakich <EM>nie</EM> u¿ywaæ. To
drugie jest przydatne je¶li nie chcesz, ¿eby sterownik zaj±³
wszystkie dostêpne porty, aby inne sterowniki (np.: PLIP, PPA)
mog³y ich u¿ywaæ.
<P>Forma tego argumentu to pary <CODE>adres_I/O,IRQ</CODE>. Na przyk³ad
takie wywo³anie <CODE>lp=0x3BC,0,0x378,7</CODE> spowoduje u¿ycie portu
o adresie 0x3BC w trybie bezprzerwaniowym, i przerwania 7 dla
portu o adresie 0x378. Port o adresie 0x278 (je¶li taki by by³)
nie by³by przeszukiwany, poniewa¿ automatyczne przeszukiwanie ma
miejsce tylko je¶li nie podano argumentu "lp". Aby wy³±czyæ
sterownik od drukarki nale¿y podaæ <CODE>lp=0</CODE>.
<P>
<H2>7.7 Sterownik do ICN ISDN. ("icn=")</H2>

<P>
<P>Argument startowy dla tego sterownika to:
<P>
<HR>
<PRE>
        icn=iobase,membase,icn_id1,icn_id2
</PRE>
<HR>
<P>gdzie <CODE>iobase</CODE> jest adresem portu I/O karty, <CODE>membase</CODE>
jest adresem pamiêci dzielonej karty, a dwa ostatnie parametry s±
unikalnymi ³añcuchami identyfikuj±cymi.
<P>
<H2>7.8 Sterownik do PCBIT ISDN. ("pcbit=")</H2>

<P>
<P>Argument ten przyjmuje pary liczb w postaci:
<P>
<HR>
<PRE>
        pcbit=membase1,irq1[,membase2,irq2]
</PRE>
<HR>
<P>gdzie <CODE>membaseN</CODE> jest adresem pamiêci dzielonej N-tej karty,
a <CODE>irqN</CODE> jest numerem przerwania N-tej karty. Warto¶ciami
domy¶lnymi s±: IRQ = 5, membase = 0xD0000.
<P>
<H2>7.9 Sterownik do Teles ISDN. ("teles=")</H2>

<P>
<P>Argument dla tego sterownika ma postaæ:
<P>
<HR>
<PRE>
        teles=iobase,irq,membase,protocol,teles_id
</PRE>
<HR>
<P>gdzie <CODE>iobase</CODE> jest adresem portu I/O karty, <CODE>membase</CODE>
jest adresem pamiêci dzielonej karty, <CODE>irq</CODE> jest kana³em
przerwania u¿ywanym przez kartê, a <CODE>teles_id</CODE> jest
unikalnym ³añcuchem identyfikuj±cym.
<P>
<H2>7.10 Sterownik do DigiBoard. ("digi")</H2>

<P>
<P>Sterownik ten przyjmuje ³añcuch sze¶ciu oddzielonych przecinkiem
identyfikatorów lub liczb. Te sze¶æ warto¶ci to odpowiednio:
<P>
<PRE>
        W³±cz/wy³±cz kartê. (E/D)
        Typ karty: PC/Xi(0), PC/Xe(1), PC/Xeve(2), PC/Xem(3)
        W³±cz/wy³±cz dodatkowe ustawienie zworkami. (E/D)
        Ilo¶æ portów na tej karcie.
        Adresy portów I/O tej karty (szesnastkowo je¶li u¿ywasz
                                     identyfikatorów ³añcuchowych)
        Podstawa okna pamiêci (szesnastkowo je¶li u¿ywasz
                               identyfikatorów ³añcuchowych).
</PRE>
<P>Oto poprawny przyk³ad u¿ycia tego argumentu (w obu formach: z
³añcuchami i liczbami):
<P>
<HR>
<PRE>
        digi=E,PC/Xi,D,16,200,D0000
        digi=1,0,0,16,512,851968
</PRE>
<HR>
<P>Warto¶ciami domy¶lnymi s±: adres I/O - 0x200, adres pamiêci
dzielonej - 0xD0000. W przypadku tego sterownika nie jest
dokonywane automatyczne wyszukiwanie urz±dzenia. Wiêcej szczegó³ów
znajdziesz w pliku <CODE>linux/Documentation/digiboard.txt</CODE>.
<P>
<H2>7.11 Sterownik wieloportowej karty szeregowej RISCom/8. ("riscom8=")</H2>

<P>
<P>J±dro mo¿e obs³u¿yæ do czterech kart podaj±c cztery unikalne
warto¶ci dla portów I/O dla ka¿dej indywidualnej karty. Dalsze
szczegó³y znajdziesz w pliku <CODE>linux/Documentation/riscom8.txt</CODE>.
<P>
<H2>7.12 Baycom Serial/Paralell Radio Modem. ("baycom=")</H2>

<P>
<P>Argument dla tego sterownika ma postaæ:
<P>
<HR>
<PRE>
        baycom=modem,io,irq,opcje[,modem,io,irq,opcje]
</PRE>
<HR>
<P>Podaj±c modem=1 informujesz, ¿e masz urz±dzenie ser12, modem=2 -
urz±dzenie par96. Opcje=0 oznacza sprzêt DCD, opcje=1 -
oprogramowanie DCD. <CODE>I/O i IRQ</CODE> s± jak zwykle: adresem portów
I/O i numerem IRQ. Wiêcej szczegó³ów na temat tego sterownika znajdziesz
w pliku <CODE>/linux/drivers/char/README.baycom</CODE>.
<P>
<H2><A NAME="s8">8. Zakoñczenie.</A></H2>

<P>
<P>Je¶li znalaz³e¶ jakie¶ przestarza³e informacje, to napisz do autora
tego dokumentu:
<P>
<A HREF="mailto:gpg109@rsphy1.anu.edu.au">gpg109@rsphy1.anu.edu.au</A><P>
<H2><A NAME="s9">9. Od t³umacza.</A></H2>

<P>
<P>T³umaczenie to jest chronione prawami autorskimi &copy; Bartosza
Maruszewskiego.
Dozwolone jest rozprowadzanie i dystrybucja na prawach takich
samych jak dokument oryginalny.
<P>Je¶li znalaz³e¶ jakie¶ ra¿±ce b³êdy ortograficzne, gramatyczne,
sk³adniowe, techniczne to pisz do mnie:
<P>
<A HREF="mailto:B.Maruszewski@jtz.org.pl">B.Maruszewski@jtz.org.pl</A><P>Oficjaln± stron± t³umaczeñ HOWTO jest
<A HREF="http://www.jtz.org.pl">http://www.jtz.org.pl/</A><P>Aktualne wersje przet³umaczonych dokumentów znajduj± siê na
tej¿e stronie. Dostêpne s± tak¿e poprzez anonimowe ftp pod adresem
<A HREF="ftp://ftp.jtz.org.pl/pub/Linux/JTZ/">ftp.jtz.org.pl/pub/Linux/JTZ/</A><P>Przet³umaczone przeze mnie dokumenty znajduj± siê tak¿e na
<A HREF="http://www.jtz.org.pl/bartek/tlumaczenie.html">mojej stronie WWW.</A> S± tam te¿ odwo³ania do Polskiej Strony
T³umaczeniowej.
<P>Kontakt z nasz± grup±, grup± t³umaczy mo¿esz uzyskaæ poprzez listê
dyskusyjn± jtz@ippt.gov.pl. Je¶li chcesz siê na ni± zapisaæ, to
wy¶lij list o tre¶ci <CODE>subscribe jtz Imiê Nazwisko</CODE> na adres
<CODE>majordomo@ippt.gov.pl</CODE>
<P>Zmiany wprowadzone przez t³umacza w tym dokumencie to odno¶niki do
polskich serwerów ftp i WWW.
</BODY>
</HTML>
doc-linux-pl-html 2002.06.14-2 / usr / share / doc / HOWTO / pl-html / BootPrompt-HOWTO.pl.html
